Με ό,τι κι' αν καταπιάστηκαν οι Λιδορικιώτες , αγαπημένοι μας φίλοι , πάντα τα κατάφερναν , και μάλιστα πολύ-πολύ καλά . Σε όλους τους κλάδους , σε όλες τις επιστήμες υπήρξαν και υπάρχουν καταξιωμένοι χωριανοί μας , που λίγο -πολύ , όλοι τους γνωρίζουμε .
Εκεί όμως που επικρατεί..σκοτάδι , είναι το κομμάτι της λογοτεχνίας , των γραμμάτων και των τεχνών , όχι πως κι' εκεί δεν υπάρχουν Λιδορικιώτες που διακρίθηκαν , απλά αυτός ο τομέας , δεν είναι και στις..πρώτες προτεραιότητές μας , δεν μας ήταν και τόσο..αναγκαίος , απαραίτητος...
Κρίμα όμως , γιατί αυτή μας η αντίληψη , άφησε κάποιους χαρισματικούς χωριανούς μας , στη ..σκιά , στο..περιθώριο της δημοσιότητας , με αποτέλεσμα να μη τους γνωρίζουμε καν...
Ο αξέχαστος Αλέκος Γκομόζιας , ήταν ένα απ' τα πολλά παιδιά του Ανδρέα Γκομόζια , παλιού Λιδορικιώτη έμπορου , που τον έχουμε ..γνωρίσει απ' τις..περίφημες Λιδορικιώτικες ..Ζευζεκο..ιστορίες , της Βαθειάς και των..πέριξ , μέλος κι' αυτός της περίφημης εκείνης προπολεμικής παρέας , Σαψαρή , Διαμαντή , Σερεντέλου κλπ.
Ο Αλέκος , απ'όσο γνωρίζουμε ήταν Δικηγόρος , αλλά είχε τις ξεχωριστές του λογοτεχνικές ευαισθησίες , έγραψε και δημοσίευσε , πολλά ποιήματά του , κάποια μάλιστα με το ψευδώνυμο “ Αλέκος Νομικός “ , όπως δε έχουμε μάθει , έχει εκδόσει κάποιο βιβλίο με ποιήματά του , θα προσπαθήσουμε να το βρούμε και φυσικά θα δημοσιεύσουμε κι' άλλα του ποιήματα , και κάποια βιογραφικά του στοιχεία , γιατί απόψε είμαστε απολύτως..απροετοίμαστοι γιά κάτι τέτοιο .
Το παρακάτω ποίημα του Λιδορικιώτη μας ποιητή , έχει δημοσιευτεί στα " ΛΙΔΩΡΙΚΙΩΤΙΚΑ 1983 " του αξέχαστου Γιώργου Καψάλη .
Ρ Ε Τ Ρ Ο
Στη γειτονιά του Μασαλά
κατά τον Αη Θανάση ,
να ξαναπάω μιάν άνοιξη
που αντίκρυσα την πλάση .
* *
Σε μιά μεριά τ' Αλωνακιού
γωνιά προς του Φαλίδα ,
γύρισε πίσω σκέψη μου
σε μιά παλιά σελίδα .
* *
Στον Άη Γιώργη , στη Βαθειά ,
στις Λάκκες , στου Αντώνη ΄
στενά σοκάκια να περνώ
την ώρα που νυχτώνει .
* *
Το παραθύρι της κλειστό ,
μα μέσα καίει καντήλι ,
κι' από τη χαραμάδα του
μήνυμα μου 'χει στείλει..
* *
Θα βγει στη βρύση γιά νερό ,
στου φεγγαριού τη χάση ,
στο κάγκελο να καρτερώ ,
μήπως και προσπεράσει .
* *
Η νιότη μου περνά ανοιχτά
στο καπηλειό του Κάππου ,
που οι μερακλήδες τα 'πιναν
ταν 'σπαγαν κάπου - κάπου .
* *
Ο Λούτος σέρνει το χωρό ,
Θανάσος το τραγούδι ,
ο Γιάννης όλο χωρατό ,
στο πέτο ένα λουλούδι .
Αλέκος Γκομόζιας .
Απόλυτα..συνταιριασμένη , με το νοσταλγικό ποιητικό..μεράκι του αλησμόνητου χωριανού μας ποιητή , η..ΡΕΤΡΟ φωτογραφία μας , Βαθειά , μπροστά στο..Ανδριτσέικο , παρμένη στη δεκαετία του…΄20 !! . Μ’αυτό του το ..λυρικό..ξέσπασμα , γεμάτο νοσταλγία και…καυμό , γιά την ονειρεμένη παλιά Λιδορικιώτικη ζωή , ο χωριανός μας ποιητής μας δίνει το..στίγμα του , και με την ολόφρεσκη περιγραφή του , μας φέρνει , θέλουμε δε..θέλουμε , εκεί που ο ίδιος..πονάει και νοσταλγεί , στο ονειρικό περιβάλλον , που , δυστυχώς , δεν υπάρχει πιά , έσβυσε…χάθηκε , γιά ..πάντα…
Καληνύχτα σας….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου