Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΙΟΛΑΣ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ..

 

                   Ο

 

    Π   .        Ο        .    Λ

 

           Ε   Χ     Ε     Ι

 

  Γ   Ε    Ν   Ε    Θ   Λ    Ι  Α

466115221_39062d757c

 

 

 

Γενέθλια  ΠΟΛ 

Τούρτα γενεθλίων

 

           Π   Ο   Λ  Υ   Χ   Ρ  Ο   Ν   Ο   Σ

 

polidorikiou-sima

 

   Δυο χρόνια πέρασαν , αγαπημένοι μας φίλοι , από εκείνο το.." παγερό " βράδυ της 27ης Σεπτεμβρίου του 2008 . Ήταν η πρώτη Λιδορικιώτικη ..επαφή , με όργανα μουσικής μπάντας , είναι αμφίβολο αν κάποιοι  , ίσως , είχαν δει από κοντά τα ..περίεργα αυτά χρυσαφένια , όπως έλεγαν τα παιδιά , όργανα ..ας θυμηθούμε ..

 

ΣΑΝ…ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΟΜΟΡΦΟ…

ΤΑΞΕΙΔΕΨΤΕ   ΜΑΖΙ  ΜΑΣ….

pict0014

Η..παγερή , εκείνη πρώτη βραδιά , 27-9-2008 , ο αγαπητός φίλος , πιά , Σπύρος Αγιοβλασίτης , προμηθευτής των πρώτων 11 οργάνων , κάνει την παρουσίασή τους , μπροστά στα..έκπληκτα μάτια των παιδιών…

image

Η πρώτη συνάντηση..γνωριμίας , με τον μαέστρο μας , στην αίθουσα του Δημαρχείου μας..

1

   Η ..πρώτη επαφή των παιδιών με τα όργανα , και το πρώτο μάθημα ..

mπάντα 24-11-08 010

..Τα μαθήματα , όπως βλέπετε , γίνονται σε..σπίτια , ελλείψει..στέγης …

pict0003

Το..όνειρό μας , γιά το δικό μας..κεραμίδι , γίνεται , σύντομα , πραγματικότητα , ο Δήμος μας , μας παραχώρησε δυό αίθουσες , απ’ τις καινούριες , γιά τις ανάγκες μας..επί..τέλους !! Στεγαστήκαμε  !!!

ι

Και ο..πυρετός ..ανεβαίνει…

Νέα 2

Η ημερήσια εφημερίδα της Αθήνας , “ ΤΑ  ΝΕΑ “, μάς..ανακαλύπτει , αφουγκράζεται τα..χτυποκάρδια μας , νοιώθει τους ..καϋμούς μας , και κάνει αυτό το όμορφο σχόλιο …τον Νοέμβριο 2008…

   Και το..ταξείδι συνεχίζεται…

   Πρώτη επίσημη , φιλική…συμμετοχή θα λέγαμε , στις 22 - 4-2008  , στην Αράχωβα , τρία παιδιά , ..συγγνώμη , …κορίτσια , της Λιδορικιώτικης μπάντας , παίζουν με την αδελφή , πιά , Αμφισιιώτικη μπάντα , στη λιτανεία της εικόνας του Αγίου Γεωργίου , η πρώτη μεγάλη..στιγμή..απ’ την οποία , δυστυχώς , δεν υπάρχουν φωτογραφικά ντοκουμέντα ..

   Την άλλη μέρα όμως…..Μπάντα - λιτανεία 23-4-2009 005

….τα..θερμόμετρα ..σπάνε…ήρθε η…” ΜΕΓΑΛΗ  ΣΤΙΓΜΗ…”

IMG_0033IMG_0046IMG_0073

IMG_0086

IMG_0084IMG_0082

IMG_0091

IMG_0090

Μπάντα - λιτανεία 23-4-2009 013

Μπάντα - λιτανεία 23-4-2009 026

Μπάντα - λιτανεία 23-4-2009 034

..το..θαύμα έγινε , η …” πενταμηνίτικη “ Λιδορικιώτικη μπαντίνα , με τη..στήριξη , πάντα , της ..αδελφής μας Σαλωνίτικης μπάντας , συνοδεύει την εικόνα της Παναγιάς , στημν περιφορά της στους Λιδορικιώτικους δρόμους…σκορπίζοντας ..συγκίνηση , στους Λιδορικιώτες , και όχι μόνο , είναι η παραμονή της Ζωοδόχου Πηγής ..

Κυπαρισσια  11-7-09 014 Ακολουθεί , η “ φιλική ..συμμετοχή “ μας , στη συναυλία που έγινε στην Κυπαρισσία , στις  11-7-2009 ..

Βελίτσα  14-8-2009 010

…ακολουθεί , στις 22-8-2009 , η λιτανεία στη Βελίτσα , Α.Τιθορέα ..πάντα με την αδελφή μας ..Άμφισσα ..και…

Πεντάπολη 16-9-09 018

Πεντάπολη 16-9-09 065

…Οι..καλοκαιρινές μας..εμφανίσεις , τελειώνουν με την λιτανεία την παραμονή της Αγίας Σοφίας , 16-9-2009 , στην Πεντάπολη , όπου ήταν κάτι το..πρωτόγνωρο γιά τα Δωρικά δεδομένα , γιατί ήταν η..Πρώτη φορά , που η μπάντα μας έπαιζε ολόκληρη , με..αντιστροφή πιά των ..όρων , με “..φιλική συμμετοχή “ ..ενισχυτική , της αδελφής Αμφισσιώτικης ..

Πρόβα - φωτο  μπάντας 15-11-09 037

   Εδώ πιά , “ ΖΟΥΜΕ  ΤΟ…ΟΝΕΙΡΟ “ , τα παιδιά μας , λείπουν βέβαια κάποια , ..ΕΝΣΤΟΛΑ , χάρη στη γενναία χειρονομία του Δήμου μας , πρωτοφωτογραφίζονται , κάτω απ’ το..στοργικό βλέμμα του πρωτεργάτη του..θαύματος αυτού , του Μαέστρου μας Πάνου Βασιλείου …

     Το  ταξείδι μας όμως στο…”ΟΝΕΙΡΟ “ δεν τελειώνει…ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…..

               ΚΑΛΟ    ΣΑΣ    ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ…

polidorikiou-sima

...Και ακολούθησαν...

Κυριακή, 19 Σεπτεμβρίου 2010

Η ΜΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΑΠΟΛΗ

fil 003

fil 002

fil 001(2)

   Όπως και πέρυσι , η μπάντα μας συνόδευσε και φέτος την εικόνα της Αγίας Σοφίας , στην περιφορά της , σε ολόκληρο σχεδόν , το χωριό .

   Απ' ό,τι μάθαμε , τα παιδιά μας άφησαν άριστες εντυπώσεις , και σκόρπισαν ρίγη συγκινήσεως στους πιστούς που ακολούθησαν τη λιτανεία .

    Και του χρόνου να είμαστε καλά να ξαναπάνε ...

polidorikiou-sima

 

 

apo ekdilosi 011

apo ekdilosi 006

Απ’ την εκδήλωση των αποκαλυπτηρίων της προτομής του Σκαλτσοδήμου , 18-4-2010 ..

Λιτανε.ια 8-4-2010 027

Λιτανε.ια 8-4-2010 034

Απ’ τη λιτανεία της Ζωοδόχου Πηγής , 8-4-2010 .

   Καλό  σας  βράδυ

 

Παρασκευή, 23 Απριλίου 2010

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΑΣ..” ΓΕΝΕΘΛΙΑ “..

Πρόβα - φωτο  μπάντας 15-11-09 041

   Χθες , η μπάντα μας , συμπλήρωσε ένα χρόνο απ’ την πρώτη της “ δημόσια εμφάνιση “ , που πραγματοποιήθηκε , πέρσι , σαν χθες , στην Αράχωβα , κάτω από..άθλιες , κυριολεκτικά , καιρικές συνθήκες ..

   Ήταν όμως μια μοναδική , μια εξέχαστη για μας εμπειρία , απερίγραπτα συγκινητική , τότε , τρια παιδιά μας , η Ασπασία Αναγνωστοπούλου , η Βίλυ Αποστολοπούλου και η Άνδριάνα Καραστάθη , μπήκαν στο…” χορό “ μαζί με τα παιδιά της Άμφισσας , και έκαναν την πρώτη τους..” δοκιμαστική..πτήση “ στο…όνειρο ..

   Από τότε , πολλά άλλαξαν , όλα είναι πιό..προχωρημένα , τα παιδιά μας , είναι πια , πολύ πιό ώριμα , και βέβαια η φετινή μας συμμετοχή ήταν πολύ μεγαλύτερη , αριθμητικά ..αποκτήσαμε μιά κάποια..επάρκεια , και φυσικά  και κάποια..” αυτοδυναμία “ , άλλωστε , αυτό φάνηκε και στην εξαιρετικά επιτυχημένη εμφάνιση των παιδιών μας στην λιτανεία της Ζωοδόχου Πηγής ..

   Στοργή και ..φροντίδα θέλουν τα παιδιά μας και η μπάντα μας , όπως και όλα τα..” άνθη “, γιατί για τρυφερά λουλούδια ..μιλάμε..

  Την περασμένη Κυριακή , το χωριό μας έζησε παλιές..δόξες , με την ευκαιρία των αποκαλυπτηρίων της προτομής του Δωριέα ήρωα του 21 , και λευτερωτή του χωριού μας Σκαλτσοδήμου , τα παιδιά μας , όπως ήταν φυσικό , ενισχυμένα με τμήμα της  ¨αδελφής “ Αμφισσιώτικης Μπάντας , και πάντα , κάτω απ’ τη στοργική αγάπη καιο φροντίδα του Μαέστρου μας , Πάνου Βασιλείου , έδωσαν το “ σεμνό “ τους ΠΑΡΩΝ , δίνοντας χαρά και συγκίνηση στους Λιδορικιώτες , αλλά και σε όλους τους Δωριείς , γιατί , κάποτε πρέπει να γίνει κατανοητό , πως η μπάντα του Π.Ο.Λ , δεν είναι..” ιδιωτική “ , όοοχι , είναι η ΠΡΩΤΗ  ΔΩΡΙΚΗ  ΜΠΑΝΤΑ , και έτσι πρέπει να την βλέπουμε όλοι ..

  Στό..μοναχικό μας ταξίδι , υπήρξαν σημαντκοί σταθμοί , και κυρίως , υπήρξαν άνθρωποι , που χωρίς να είναι Λιδορικιώτες , έδωσαν “ δείγματα ..Λιδορικιώτικης γραφής “ απρόσμενης , πραγματικά..ανέλπιστης , κάτι , που ποτέ μας δεν θα ξεχάσουμε , αλλά και είμαστε υποχρεωμένοι κάποια στιγμή , να μάθουν οι χωριανοί μας , γιατί το..δικαιούνται , ποιοί άνθρωποι στήριξαν αυτή την..πραγματικά ..” ονειρική μας “ επιδίωξη , και έδωσαν σάρκα και οστά στο όνειρο και των παιδιών αλλά και των Λιδορικιωτών , απολαύστε τώρα τις εικόνες απ’ την πανέμορφη εκδήλωση της περασμένης Κυριακής..

apo ekdilosi 006

apo ekdilosi 002(3)

apo ekdilosi 003apo ekdilosi 004 apo ekdilosi 010 apo ekdilosi 015 apo ekdilosi 016apo ekdilosi 018 apo ekdilosi 017

 

                           Καλό  σας  βράδυ .

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

" Ο ΤΡΥΓΟΣ ".

 
ΔΩΡΙΚΑ  ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ  ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ

Θέρος...τρύγος..πόλεμος..έλεγαν οι παλιότεροι..

   Σε κάθε χωριό και περιοχή της επαρχίας μας , υπάρχουν τοπικές , διαφορετικές συνήθειες γύρω απ' τον τρύγο γενικά , και αναφέρονται στην καλλιέργεια και το είδος των αμπελιών , στο φύλαγμα των σταφυλιών απ' το δραγάτη , τον αγροφύλακα δηλαδή , στο χρόνο του τρύγου και ένα σωρό άλλες εργασίες γύρω απ' την αμπελοκαλλιέργεια .

   Όλες όμως οι δουλειές γύρω απ' τον τρύγο γίνονταν με τον παρακάτω περίπου τρόπο .

   Μπαίνοντας ο Τρυγητής , ο Σεπτέμβρης δηλαδή , άρχιζε μιά ασυνήθιστη κινητοποίηση σε κάθε σπίτι . Άλλος πλένει και ρουπώνει τα βαρέλια και την κάδη , άλλος ετοιμάζει τις κοφίνες , άλλος συγυρίζει το πατητήρι η τον κοφινέλο .

   Όσοι όμως είχαν την ατυχία να τους ξυνίσουν τα κρασιά της προηγούμενης χρονιάς , έχουν τώρα παραπανήσιες δουλειές , θα πρέπει να καθαρίσουν καλά τα βαρέλια τους , κι' αυτό γίνεται μόνο με το κάψιμο , φωνάζουν λοιπόν τον βαενέ ( βαρελά ) , γιά να ξεφουντώσει και να κάψει τα βαρέλια .

   Εκείνος βγάζει το φούντωμα , δηλαδή τη μιά κυκλική βάση ύστερα καίει το εσωτερικό του βαρελιού , ανάβοντας μέσα φωτιά με κοντοπούρνια ( κλάρες χαμηλών πουρναριών ) καίγοντας καλά το εσωτερικό , μέχρις ότου να μη δέχεται το χέρι ν' ακουμπήσει στην εξωτερική πλευρά του βαρελιού .

   Το βγαλμένο φούντωμα , καίγεται πάνω στην πυροστιά .

   Μετά το κάψιμο γίνεται ένα καλό ξύσιμο , πλύσιμο και απολύμανση με ατμούς θειαφιού .

   Υπήρχαν πολλοί και καλοί βαενάδες στην επαρχία μας , που ξέραν την τέχνη , από πάπου προς πάπου , έφτιαχναν κάδες , βαρέλια , νεροβάρελα κι' άλλα ξύλινα δοχεία , ακόμα βαρέλια έφτιαχναν και οι σαμαράδες που πετάλωναν και τα άλογα .

   Στο Λιδορίκι υπήρχαν δυό σαμαράδικα , ένα στις Λάκκες , το είχε ο Γιάννης ο Μποβιάτσης με τον πεθερό του τον Θανάση Χορταριά , η..Φαρμακαντέρη , και πιό πάνω κάτω απ' τα σχολεία , οι Αδελφοί , Θανάσης και Χρήστος Παλούκης , βέβαια από χρόνια έσβυσε το επάγγελμα αυτό , αφού..έφυγαν κι' οι μαστόροι .

   Ένας μάστορας βαενάς κάπως έτσι " χτίζει " την κάδη και τα βαρέλια , που γίνονται με ξύλα " δέντρινα " ( δρύινα ) και ξύλα καστανιάς .

   Ετοιμάζει καλά τις δούγες ( μπλάνισμα , γράδιασμα ) , καρφώνει τα ξύλα της βάσης , καλά μπλανισμένα και ταιριασμένα , πάνω σε δυό άλλα , ώστε να μένουν σταθερά . Ύστερα μετράει το συνολικό μήκος , που έχουν οι γράδοι ( αυλακιές ) στις δούγες , μ' ένα σπάγγο , διπλώνει το σπάγγο στα έξι και μ' ένα κέντρο στα ξύλα της βάσης και ακτίνα το έκτο τπου σπάγγου γράφει περιφέρεια κύκλου , που θα είναι και η περιφέρεια της βάσης της κάδης .

   Σ' αυτή κόβονται τα ξύλα της βάσης , η πρώτη δούγα τοποθετείται και καρφώνεται . Δένεται στην κορυφή ένα στεφάνι πό μέσα κι' ένα απ' έξω , ενώ ένα άλλο περνάει απ' έξω και καταλήγει στη βάση .

   Οι δούγες έχουν πλάτος από εφτά μέχρι δέκα εκατοστά .

   Το τελικό σφίξιμο γίνεται από τα στεφάνια και μιά εφεδρική δούγα , που προστίθεται πέρα απ' τις μετρημένες .

   Τη μέρα του τρύγου , όλοι του σπιτιού είναι σε κίνηση , ορόσημο γιά το μεγάλο πανηγύρι του τρύγου θεωρούνταν η μέρα του Σταυρού , στις 14 Σεπτεμβρίου .

   ...Στο αμπέλι του καθένας τρυγάει με τα μικρά κλαδευτηράκια του τρύγου , και γεμίζει το καλάθι του αλλά και το...στόμα του . Μένουν μόνο τα " κοτρίδια " , γιά τα πουλιά , τους περστικούς και τους κυνηγούς . Κοτρίδια είναι τα μικρά λιγόρογα τσαμπάκια , που δεν αξίζουν τον κόπο να μαζευτούν , τα ..κοτρίδια σε πολλά μέρη της Ελλάδας , και κυρίως οι..Πρωτευουσιάνοι , τα λένε " καμπανάκια ".    Όποιος περάσει απ' τ' αμπέλια που τρυγιούνται είναι αδύνατο να μη..φορτωθεί σταφύλια απ' τους τρυγητάδες -αμπελουργούς . Αλλά και κατά τη μεταφορά , προσφέρονται σταφύλια στους διαβάτες , στους φίλους και τους γείτονες .

   Επειδή ο τρύγος στα χωριά μας είναι ομαδικός , τρυγιούνται δηλαδή κατά περιοχή όλα τ' αμπέλια μαζί , γιά ν' αποφευχθεί η φθορά στα ατρύγητα , απ' τα πουλιά και τα ζώα , το χωριό είναι ξεχυμένο στ' αμπέλια και στους δρόμους κι' η ατμόσφαιρα είναι πραγματικά πανηγυρική .

   Αφήνουν τα σταφύλια να διώξουν τα..νερά τους , μιά-δυό μέρες , κι' ύστερα τα πατάνε στα πατητήρια , που είναι τοποθετημένα πάνω απ' τις κάδες . Στην ίδια θέση , σε χωριά που δεν χρησιμοποιούνται τα ειδικά αυτά πατητήρια , βάζουν τον " κοφινέλο ", ξύλινο πατητήρι σε σχήμα κόλουρης πυραμίδας , με τη μικρή βάση προς τα κάτω και τον καταρράχτη στο κέντρο της κι αραιές τις πλάγιες δούγες , ώστε να φεύγουν τα τσίπουρα και ο μούστος .

   Άλλοι πάλι , στην ίδια θέση βάζουν ακόμα τον " κουρίτο " , μεγάλο κιμμάτι κορμού δέντρου , κουφαλαριού , πελεκημένου σαν ..σκάφη . Σ' αυτή την περίπτωση , επειδή τα τσίπουρα δεν μπορούν να προχωρήσουν προς την κάδη , πατιούνται τα σταφύλια μέσα σε τσουβάλι και τα τσίπουρα στραγγίζουν στις καλάθες , που είναι τοποθετημένες πάνω σε καζάνια .

Τρύγος

   Μέχρι και το 1940 , υπήρχαν πάρα πολλά αμπέλια και φυσικά και τα κρασιά ήταν πολλά . Έτσι , η μεταφορά με τα ζώα όλων των σταφυλιών γιά πάτημα πάνω απ' την κάδη κρατούσε μέρες . Άδειαζαν τα σταφύλια στο πάτωμα του δωματίου και τα πατούσαν λίγα-λίγα στα πατητήρια , που χύνονταν μέσα στην κάδη απ' τον καταρράχτη . Απ' τα μακρινά , απ' το χωριό αμπέλια , η μεταφορά των σταφυλιών ήταν αδύνατη και γι' αυτό τα πατούσαν σε πατητ'ηρια πρόχειρα , τοποθετημένα στην άκρη τ' αμπελιού και μετέφεραν το μούστο μέσα στις μουστιές , τα ζωικής προελέυσεως δοχεία , τις γνωστές " γιδιές " .

   Από το μούστο " κόβουν " πετιμέζι και φκιάχνουν μουσταλευριά και σουντζούκια ( αρμαθιασμένα σούμπρα καρυδιών , περασμένα σε κλωστή , αρμάθα , που βουτιούνται πολλές φορές μέσα στο κακάβι , που " δένεται " η μουσταλευριά . Τα καρύδια σκεπάζονται από πολλά στρώματα μουσταλευριάς , αφήνονται να στεγνώσουν στον αέρα και στον ίσκιο , και γίνονται ένα πολύ νόστιμο γλύκισμα που τρώγεται , σνήθως , το χειμώνα , με τα κρύα τα πολλά .

   Σε όλο το διάστημα του τρύγου ( μάζεμα , μεταφορά , πάτημα σταφυλιών )υπάρχει διάχυτη η χαρά και η ευχαρίστηση αλλά και η ευθυμία στα πρόσωπα όλων , και φυσικά τα δημοτικά τραγούδια δίνουν και...παίρνουν..

IMG

Ποιός δεν γνωρίζει στη Δωρίδα το γνωστό δημοτικό τραγούδι :

" Αμπέλι μου πλατύφυλλο και κοντοκλαδεμένο

γιά δεν ανθείς , γιά δεν..καρπείς ,

σταφύλια για δεν κάνεις... "

η...το :

" Μπαίνω μες στ' αμπέλι σαν νοικοκυρά ,

να κι' ο νοικοκύρης πούρχεται..κοντά..."

   Μπαίνοντας ο μούστος στα βαρέλια , ύστερα από λιγοήμερο βράσιμο στην κάδη η και καθόλου ( το γνωστό κρασί " πάτα-τράβα " ), δέχεται και το ..ρετσινάκι του σε ποσοστό δύο στα εκατό ( 2%) γιά το καθάρισμα - λαμπικάρισμα , κι' αρωμάτισμα του κρασιού .

   ...Μετά το βράσιμο του μούστου μέσα στα βαρέλια , κάπου σαράντα μέρες , με μεγάλη προσοχή γίνεται το τάπωμα του βαρελιού με λειωμένο ρετσίνι η με ειδική κόλλα , και γίνεται με τον εξής τρόπο :

   Παίρνουν στάχτη και την ξαρίζουν καλά . Την ανακατεύουν με λειωμένη γλίνα χοιρινού ( λίπος ) και τη χτυπάνε , όπως τ' ασπράδι του αυγού . Το μείγμα γίνεται σαν κόλλα και μ' αυτή κλείνουν καλά την τάπα του βαρελιού . Γιά να αποφύγουν δε , τη δημιουργία μικρών οπών , απ' την πίεση των αερίων που δημιουργούνται απ' τη ζύμωση , πάνω απ' το μείγμα ( κόλλα ) βάζουν και ψιλή άμμο , έτσι και το αέριο φεύγει και το άνοιγμα κλείνει αμέσως .

   Στα ορεινά χωριά , τα περισσότερα κρασιά προέρχονται από " σηκώματα " και οπωσδήποτε από κλήματα , που λόγω του υψομέτρου και της μορφολογίας του εδάφους , , δέχονται πολλές βροχές κι έχουν νερά . Έτσι έχουν λίγους βαθμούς και τα κρασιά - κοκκινέλια συνήθως - είναι ελαφρά , χαμηλόβαθμα , τα κρασιά όμως της παραλιακής Δωρικής ζώνης , είναι πιό δυνατά και ανοιχτόχρωμα .

   Ως το 1940 , που τα χωριά μας ήταν γεμάτα κόσμο , η αμπελοκαλλιέργεια στη Δωρίδα ήταν σε άνθηση , τα τοπονύμια και τα σχετικά με την αμπελουργία και το κρασί αντικείμενα , διάσπαρτα γύρω από κάθε χωριό , μαρτυρούν την έκταση , παλιότερα , της αμπελοκαλλιέργειας . Ακόμα , στα έγγραφα των αγωνιστών του 1821 , βλέπουμε τα μοναστήρια της περιοχής να' ναι αποθήκες , όχι μόνον τροφίμων , αλλά και κρασιών , που προέρχονταν από "μοναστηριακά αμπέλια " . Αλλά και περιοχές και χωριά ακόμα έχουν πάρει το όνομά τους απ' την καλλιέργεια του αμπελιού , όπως το " Κλημάκι¨" στο Κροκύλειο , το Κλήμα , κοντά στο Κάλλιο και τα Κλήματα , χωριά ανατολικά του Ευπαλίου .

   Χαρακτηριστικό της αγάπης των Δωριέων γιά το...κρασάκι , αλλά και της..αναγκαιότητάς του , είναι το γεγονός πως ακόμα και σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι της επαρχίας μας , και ειδικά στα ορεινά χωριά , το θεωρούν και το έχουν ως είδος πρώτης προτεραιότητας , πρώτης..ανάγκης , αποθηκεύοντας στα κατώγια τους , μαζί με το ψωμί και το λάδι , και το κρασί της χρονιάς , είτε αυτό προέρχεται απ' τα δικά τους αμπέλια είτε το αγοράζουν .

Kαλό σας βράδυ και καλά...κρασιά !!!..

polidorikiou-sima