Στην προσπάθειά μας , αγαπημένοι μας φίλοι , να σας δώσουμε όσο πιό πολλές πληροφορίες γιά την Πατρίδα μας , τον τόπο μας , τη Δωρίδα , αρχίζουμε με τη δημοσίευση μιάς διοικητικής έκθεσης του Έπαρχου της Δωρίδας , που περιγράφει με εξαιρετικό τρόπο την τότε κατάσταση , δίνοντας παράλληλα και σημαντικές πληροφορίες , ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος . Η έκθεση αυτή δημοσιεύτηκε στο περιοδικό " ΠΑΝΔΩΡΑ " την 15.3.1854 .
Απολαύστε την :
" Δημοσιεύομεν ευχαρίστως το επόμενον απόσπασμα της κατά το 1849 έτος γραφείσης διοικητικής εκθέσεως του κ. Επάρχου Δωρίδος . Η Ελλάς άπασα είναι στάδιον περιέργων αρχαιολογικών και τοπογραφικών ερευνών και αν άπαντες οι κατά τόπους διοικηταί εδείκνυον την πεφωτισμένην φιλοτιμίαν του Κ.Καλαμίδα , μεγάλη εκ των εκθέσεων αυτών ηδύναταο να προσγίνη εις την επιστήμην ωφέλεια , ουχί τοσούτον διά την ορθότητα των συμπερασμάτων πάντοτε , όσον διά την των δεδομένων ακρίβειαν ".
( Περιοδικό " Πανδώρα " 15-3-1854 ) .
Το μέρος τούτο της εκθέσεώς μου χρήζει και μελέτης εμβριθούς και χρόνου μακρού , διά ν' αναπτυχθή προσηκόντως . Το επ' εμοί όμως θέλω περιγράψει μόνον τας υπαρχούσας κατά την επαρχίαν αρχαιότητας με μικράς τινας αρχαιολογικάς παρατηρήσεις .
Δεν δύναμαι να σιωπήσω ότι των πλείστων δήμων η ονοματοθεσία είναι ανακριβής , διότι εκείνοι , οίτινες πρώτοι έθεσαν τα ονόματα , και ώρισαν τας θέσεις των αρχαίων δήμων , ολίγον εμελέτησαν τας αρχαίας γεωγραφίας , και ολίγον παρέβαλον την σημερινήν των επαρχιών διαίρεσιν με την αρχαίαν .
Κατά τας υπαρχούσας ονοματοθεσίας των δήμων ημείς έχομεν σήμερον μόνον τα ονόματα , ουχί δε και τα πράγματα , εις ολίγους δ' έχομεν αμφότερα . Φέρω παράδειγμα την επαρχίαν Δωρίδος .
Κατά τας αρχάς του σχηματισμού των δήμων διηρέθη και η επαρχία Δωρίδος εις ένδεκα δήμους , Αιγιτίου , Υαίας , Κόρακος , Κροκυλίου , Οφιονίας , Βωμών , Ποτιδανίας , Οινεώνος , Τολοφώνος , Ολισσόνος και Οιάνθης . Αλλά κατά το 1836 συνεχωνεύθησαν οι τρεις πρώτοι εις ένα υπό το όνομα , δήμος Αιγιτίου , οι τρεις δεύτεροι , εις άλλον υπό το όνομα δήμος Κροκυλίου , οι της Ποτιδανίας και οι τρεις τελευταίοι , εις τέταρτον , υπό το όνομα , δήμος Τολοφώνος .
Αλλά κατά τον Στράβωνα , η αρχαία Δωρική χώρα ήτον τετράπολις , και αι τέσσαρες πόλεις εκαλούντο Ερινεός (ο) , Βοίον (το) , Πίνδος (η) , Κυτίνιον (το) . Ιδού δε πως εκφράζεται : " Τοις δε Λοκροίς , τοις μεν Εσπερίοις συνεχείς εισίν Αιτωλοί , τοις δ' Επικνημιδίοις Αινιάνες , οι την Οίτην έχοντες , και μέσοι Δωριείς .Ούτοι μεν ουν εισίν οι την τετράπολιν οικήσαντες , ην φάσιν είναι Μητρόπολιν των απάντων Δωριέων , πόλεις δ' έσχον Ερινεόν , Βοίον , Πίνδον , Κυτίνιον . Υπέκειται δε Πίνδος τον Ερινέον . Παραρρεί δ' αυτήν ομώνυμος ποταμός , εμβάλλων εις τον Κηφισσόν , ου πολύ της Λιλαίας άπωθεν . Τινές δε Ακύφαντα λέγουσι την Πίνδον ".
Που είναι σήμερον ο Ερινέος , που το Βοίον , που η Πίνδος , που το Κυτίνιον ; Κατά το γεωγραφικόν λεξικόν του Κ.Σκαρλάτου Βυζαντίου , ο Ερινέος είναι η σήμερον καλουμένη Αρτοτίνα . Αλλά , κατά το Λεξικόν του Νικολάου Λωρέντου , ήτο πόλις δωρική περί το όρος Πίνδον . Το Βοίον , πόλις πλησίον του Ερινέου , επί του όρους Παρασσού , το Κυτίνιον , πόλις και αύτη επί του όρους Παρνασσού και η Πίνδος , πόλις της Δωρίδος επί του ομωνύμου ποταμού εν τη Δωρική χώρα .
Ας έλθω ήδη εις τους προ του 1836 και νυν δήμους της Δωρίδος . Το Αιγίτιον ήτον κώμη της Αιτωλίας παραθαλασσία ( Θουκυδ. γ' 97 ) , και , ως τοιαύτη έκειτο βεβαίως εκείθεν της Ναυπάκτου , καθότι όλον το από Κρίσσης μέχρι Ναυπάκτου παράλιον εθεωρείτο ως χώρα των Οζόλων , διά τούτο και ο Κ.Σκαρλάτος Βυζάντιος εχαρακτηριζεν ως Αιγίτιον την Βελίτζαν χωρίον της Αιτωλίας . Σήμερον όμως πρωτεύουσα του δήμου Αιγιτίου είναι το Λοιδωρίκιον , κώμη μεσόγειος και ενταύθεν της Ναυπάκτου 12 ώρας . Η Υαία , κώμη επί της χώρας των Οζόλων Λοκρών , κειμένη αρκτικώς της Αμφίσσης , { Στέφ. Βυζ . και Θουκυδ γ' 101 ) .
Εις τον πρώτον σχηματισμόν των δήμων το Μαλανδρίνον ωνομάσθη ούτως , ίσως προσφυώς . Ο Κόραξ , όρος απότομον και πετρώδες χωρίζον την Αιτωλίαν από τους Λοκρούς Οζόλας ( Στράβ.) κατά δε το 1835 εσχηματίσθη δήμος Κόρακος από τα χωρία Γρανίτζαν , Κλήμα και άλλα τινα κείμενα εις τας ανατολικάς υπωρείας του όρους Κόρακος . Το Κροκύλιον , πόλις της Αιτωλίας , κειμένη μεταξύ Τειχίου και Ποτιδανίας ( Θουκυθ.γ' 96 ) και ήδη το χωρίον Πεντευιοί , όπου υποθέτω το Τείχιον , ως κατωτέρω θέλω εξηγηθή . Η Οφιονία , Οφιονείς , λαός της Αιτωλίας , κατοικών περί το όρος Κόρακα , ακι εκτεινόμενος έως του Μαλιακού κόλπου , κατά δε το 1835 εσχηματίσθη δήμος Οφιονίας από τα χωρία Βοστινίτζας κ.λ.π.ο δε Κ.Σκαρλάτος Βυζάντιος υποθέτει ως Οφιονίαν το χωρίον Βλοχόν .
Οι Βωμοί , όρος της Αιτωλίας , σχηματίζον το δυτικόν μέρος της Οίτης , τα νυν , Άνινος , όρος Στεφ., και Βωμιείς , λαός της Αιτωλίας , συνεχόμενος με τους Οφιονείς , και κατοικών επί του όρους Βωμία , πλησίον των συνόρων της Θεσσαλίας . - Θουκυδ.γ' 96 . Στράβ.- Κατά δε το 1835 εσχηματίσθη δήμος Βωμών , πρωτεύουσα του οποίου ήταν η Αρτοτίνα , χωρίον ορεινόν , κείμενον άνωθεν του ποταμού Λυκόρμα ( Φίδαρι ) και απέναντι του Αιτωλικού όρους Βωμία .
Η Ποτιδανία , πολίχνη οχυρά εν τη χώρα των Οζόλων , κειμένη επί των ορίων της Αιτωλίας . Σήμερον είναι το Παλαιοξάριον , κείμενον εντεύθεν του ποταμού Πίνδου ( Μόρνου ) , όστις χωρίζει την Ναύπακτον και τον δήμον Αποδοτίας από την Ποτιδανίαν . Ο Οινεών , πόλις μικρά των Οζόλων Λοκρών , κειμένης παραθαλασσίως επί του Κορινφιακού κόλπου με λιμένας - Θου.γ' 98 - Κατά δε το έτος 1835 ήταν το μεσόγειον χωρίον Στύλια , όπου δεν υπάρχουν ουδ΄αρχαιότητες .
Η Τολοφών , πόλις επί της χώρας των Οζόλων Λοκρών , κειμένη ανατολικώς -Θουκυδ, Στεφ. Βυζ .- Σήμερον είναι η παράλιος Βυτρινίτζα . Δήμος Ολισόνος ωνομάσθησαν το 1835 τα χωρία Ξυλογαιδάρας , Βελενίκου και Μαραζιών εκ των κατά την θέσιν " Σούλη Ζευγάρι " φαινομένων αρχαίων ερειπίων , αλλά δεν ηδυνήθην να εύρω την λέξιν ταύτην εις τα γεωγραφικά λεξικά , διά να ίδω που έθετον την κώμην Ολισόνα οι αρχαίοι γεωγράφοι .
Οιάνθη και Οιάνθεια , πόλις παραθαλασσία των Οζόλων Λοκρών , κειμένη επί του Κρισσαίου κόλπου . Κατά δε το 1835 ωνόμασαν ούτω το χωρίον Βίδαβον εκ των εν αυτώ υπαρχόντων αρχαίων ερειπίων , εν ω κοινώς παραδέχονται οι Γεωγραφικοί Λεξικογράφοι , ως Οιάνθην , το Γαλαξείδιον , όπου υπάρχουν άπειροι αρχαιότητες
Δια να τεθώσι λοιπόν ακριβώς τα ονόματα των δήμων , και ορισθώσι αι θέσεις , όπου το πάλαι έκειντο αι πόλεις , των οποίων τα ονόματα κλαμβάνουσι σήμερον οι δήμοι , θεωρελιται απόλύτως αναγκαίον να σχηματισθή επιτροπή τις εκ τριών ανδρών ιστορικών και αρχαιολόγων , και να περιέλθη την Ελλάδα , φέρουσα ανά χείρας τα συγγράμματα όλων των αρχαίων γεωγράφων , διά να συντάξη γεωγραφίαν νέαν κατά σύγκρισιν προς την αρχαίαν .
Τότε μόνον θέλει καυχάσθαι ο Έλλην , ότι ηδυνήθη να ανεύρη τουλάχιστον κατά προσέγγισιν τας αρχαίας των προγόνων πόλεις , και δεν θέλει αισχύνεσθαι , αν φέρη το εθνικόν λεγόμενον όνομα , Αιγίτιος , Τολοφώνιος , Ποτιδανιάτης , και Κροκύλιος , ως συμβαίνει σήμερον , ότε καλούμενος ούτω , θεωρείται κατά τους αρχαίους γεωγράφους , ως κάτοικος άλλου δήμου , παρά της διαμονής του .
Μετά την μικράν ταύτην παρέκβασιν έρχομαι ήδη να περιγράψω τας αρχαιότητας της Δωρίδος .
Οδεύων από Λιδωρικίου προς το χωρίον Μαλανδρίνον απήντησα προς αριστεράν της οδού εις ένα ρεύμα , κατάφυτον από πλατάνους , λείψανα κυκλωτικού περιτειχίσματος , προχωρήσας δε επί ώραν 1 1/2 από Λιδωρικίου παρετήρησα εν τω μέσω της οδού άνωθεν της επιφανείας της γης θεμέλια άλλης αρχαίας οικοδομής παριστανούσης πύργον , η θέσις δ' όπου κείται , καλείται υπό των χωρικών " Μάρμαρα " ένεκεν των αρχαίων μαρμάρων , με τα οποία είναι εσκεπασμένον .
Φθάσας εις το χωρίον Μαλανδρίνον παρετήρησα εις τον , προς μεσημβρίαν , κείμενον λόφον σειράν κυκλωπικού τείχους , έχοντος , κατά διαλείψεις , και επάλξεις , και παριστώντος έτι και νυν λαμπρότητα εξεισίαν και κάλλος περιφανές . Αυτόθι βεβαίως υπήρχε κώμη λαμπρά το πάλαι , και ίσως ήτο η Υαία " κώμη επί της χώρας των Οζόλων Λοκρών , κειμένης αρκτικώς της Αμφίσσης , κατά τον Στέφ. Βυζάντιον και τον Θουκυδ.γ' 10 ". Ηπεριφέρεια του τείχους είναι αρκετά εκτεταμένη , και σώζεται σχεδόν ολόκληρος , πλην της μεσημβρινής πλευράς .
Περί το άκρον της αρκτικής πλευράς ου μακράν φαίνεται πέριξ ενός πρίνου μικρού ερείπιον αρχαίας οικοδομής , ήτις ήτον ίσως Ναίσκος τις .
Εις κώμην Βυτρινίτζαν , πρωτεύουσαν του δήμου Τολοφώνος , φαίνονται κατά το μεσημβρινόν παράλιον επί τινος λόφου ερείπια αρχαίου περιτειχίσματος , όπου αναμφιβόλως υπήρχε και αρχαία κώμη , είναι άγνωστον πως ωνομάζετο . Αν αύτη ήναι η αρχαία Τολοφών , είναι άδηλον , μολονότι , ως χαρακτηρίζεται από τον Στέφ. Βυζάντιον " πόλις επί της χώρας των Οζόλων Λοκρών κειμένη ανατολικώς " ενδέχεται να ήναι αυτή .
Ό,τι όμως με κάμνει να διστάζω είναι ότι παραλία ούσα , δεν χαρακτηρίζεται ως τοιαύτη υπό των γεωγράφων και ιστορικών . Έπειτα ο Βυζάντιος παραλληλίζει εις Τολοφώνα με το σήμερον καλούμενον " Μοναστήρι Κούτζιον " οποίον δεν υπάρχει σήμερον ουδέν εις την περιφέρειαν του δήμου Τολοφώνος , πλην ενός επονομαζομένου " Κουτζούρου " , αλλά και τούτο κείται μακράν της Βυτρινίτζας και πλησίον του χωρίου Πλέσσα .
Ενταύθα έμαθον , ότι και εις χωρίον Βίδαβην , κείμενον ανατολικώς της Βυτρινίτζης και απέχον ταύτης ωσεί ώρας δύο , υπάρχει αρχαίον φρούριον αξιολογώτερον του της Βυτρινίτζης , αλλά δεν είχον καιρόν να το επισκεφθώ εκ του πλησίον .
Απέναντι των Τριζωνίων καλουμένων νήσων υπάρχει θέσις , καλουμένη " Σούλη Ζευγάρι " . Εκεί επί λόφου υψηλού υπάρχουν , ως έμαθον , ερείπια μεγαλοπρεπούς φρουρίου . Έμαθον προσέτι , ότι και επί της μεγαλυτέρας των ανωτέρω δύο ερημονήσων υπάρχουν φρέατα ποτίμου ύδατος , και ερείπια αρχαίου φρουρίου περί το στόμιον του λαμπρού λιμένος δεξιόθεν .
Εις θέσιν Κουκουβίσταν , απέχουσαν του χωρίου Μάκρυσι του αυτού δήμου μίαν ώραν προς μεσημβρίαν , εύρον προς το ρεύμα ερε'ιπιον οικοδομής σπανίας , παριστώσης αρχαίαν αγροτικήν οικίαν . Οι τοίχοι αυτής έχουσι δύο σειράς επιμήκων λίθων εκ σχίστου . Το εξωτερικόν της οικοδομής είναι πολύγωνον και έχει προς άρκτον την είσοδον , το εσωτερικόν σε συνίσταται εις πρόδρομον , εις τρεις διαιρέσεις εκ δεξιών , και μίαν ευρύχωρον εξ ευωνύμων .
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι ………
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου