Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

ΕΥΧΕΣ ΑΠ' ΤΟΝ Π . Ο. Λ

Πρόβα - φωτο  μπάντας 15-11-09 041

Το  Διοικητικό Συμβούλιο του Ομίλου , ο Μαέστρος και τα παιδιά της μπάντας

  ΣΑΣ     ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ

             ΚΑΛΕΣ   ΓΙΟΡΤΕΣ  ΚΑΙ...

                    ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ

Ευχές

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ....ΦΩΣ !!

 

Παλιόραγκος γλυκοχαραμα 002

  Ο ήλιος ανατέλλει , απ' την Γκιώνα και τον Παλιόραγκο..

 

 

    Στιγμές Χριστουγεννιάτικης ..Ανάστασης , έζησε σήμερα το χωριό μας αγαπημένοι μας φίλοι . Ιστορική η σημερινή μέρα και πολύ - πολύ ελπιδοφόρα , μια επίδα ..φωτός , έλαμψε μέσα στην παγωμένη ερημιά του ΛΙδορικιού .

  Δεκαετίες , απ' την εποχή των  προσκόπων , είχε το χωριό μας να .." γευτεί "  τέτοια χαρά , να ..αντιλαλήσουν σ' όλες τις γειτονιές μας ΟΡΓΑΝΩΜΈΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ , και μάλιστα από μπάντα , και μάλιστα ..Λιδορικιώτικη ..

Δ   Ο   Ξ   Α   Σ   Τ   Ε  

 

        Α    Υ    Τ    Α

 

Τ  Α        Π   Α   Ι   Δ   Ι   Α 

 

DSC05820

  Είναι όλα  τους , δικά μας παιδιά , παιδιά του γείτονά μας , του φίλου μας , του συγγενού μας , παιδιά της διπλανής μας πόρτας ..

   Από αριστερά : Παναγιώτης Αθαν. Αναγνωστόπουλος , κάσα , Γιάννα Αθ. Αποστολοπούλου , τύμπανα , Τάσος Παν .Παπαγεωργίου , σαξόφωνο , από Αμυγδαλιά , Γιώργος Ιωάν. Κρικέλας , κλαρίνο , Δημ. Ιωαν . Δρόσος , κλαρίνο , Βίκυ Αθαν . Αποστολοπούλου , Αλτικόρνο , Ασπασία Αθαν. Αναγνωστοπούλου , ευφώνιο , Αντωνία Γ. Τσιτούρα , τρομπέτα , από Πεντάπολη , Ανδριάνα Ηλ. Καραστάθη , σαξόφωνο και Ελένη Γ. Τσιτούρα , τρομπέτα , αδελφή της Αντωνίας , από Πεντάπολη .

   Η όμορφη φωτογραφία , προσφορά αγάπης του φίλου και γείτονα Αρχιτέκτονα και..καλλιτέχνη φωτογράφου , Θάνου Κολοκυθά , είναι βγαλμένη απ' την κορφή του Βαρουσιού μας , γιατί από εκεί ξεκίνησαν τα παιδιά  να λένε τα κάλαντα , κάπως έτσι έπρεπε να γίνει , και πήραν τον...κατήφορο ξεσηκώνοντας τους Λιδορικιώτες , που κυριολεκτικά τα έχασαν , και η συγκίνηση έφερε ..βουρκωμένα μάτια , και ..ταχυκαρδίες , στιγμές  πρωτόγνωρες για το χωριό μας , και να σκεφτείτε πως αυτή ήταν η...αρχή , μια μικρούλα πρόγευση , όσων πρόκειται να ...ακολουθήσουν , γιατί το όνειρο δεν τελειώνει εδώ , έχουμε πολύ δρόμο να κάνουμε , και μάλιστα δύσκολο , αλλά θα τα καταφέρουμε ..

   Βοήθησε όμως και ο καιρός , γιατί ήταν μια μέρα..σημαδιακή , αλλά γλυκειά , λες και ..σιγοντάριζε την όμορφη αυτή προσπάθεια , που άνοιξε πια , καινούρια σελίδα στη Λιδορικιώτικη πολιτιστική , και όχι μόνον , ζωή . Για ..μισικλείστε τα μάτια και ονειρευτείτε , κάποια καλοκαιρινά , αλλά και..ανοιξιάτικα , γιατί όχι , απόβραδα , τα παιδιά μας , να ξεκινάνε απ' το Κατρέλη ΄παίζοντας όμορφες μελωδίες , να ψυχαγωγούν τους χωριανούς μας μέχρι τις..Λάκκες και τον Αντώνη ; Όνειρο...μαγεία ..

  Βέβαια , ακούγοντας οι χωριανοί μας , και μη..πιστεύοντας αρχικά στ' αυτιά τους , έβγαιναν απ' τα σπίτια τους απολαμβάνοντας την πρωτόγνωρη αυτή ομορφιά..

   Η αρχή έγινε , αγαπημένοι μας φίλοι , και όπως λέει κι' ο σοφός λαός μας , " το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω " και είναι πια στο χέρι όλων μας να ..πλουτίσουμε τις πολιτιστικές μας εκδηλώσεις με πραγματικά πολιτιστικά στοιχεία , ξεπερνώντας τα.." κολλήματά μας " σε εκδηλώσεις μιας..." χρήσεως " που και πολλά λεφτά κοστίζουν , αλλά , κυρίως , τίποτα δεν προσφέρουν σε ..ΚΑΝΕΝΑ  ΜΑΣ , εκτός ..ίσως μερικών..

   Τα παιδιά μας λοιπόν , έγραψαν ιστορία , και θα συνεχίσουν να γράφουν όσο τα βοηθάμε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ , βέβαια , θα πρέπει όλοι οι γονείς να ..επανεξετ΄σουν τις , περί..μπάντας , απόψεις τους , και να στείλουν τα παιδιά τους , από..8 μέχρι..108 χρόνων , να μάθουν μουσική δωρεάν , και το κυριότερο ΝΑ  ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΚΙ' ΑΥΤΑ ΣΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ .

   Θυμόμαστε πάντα , δυστυχώς , κάποιες ημερομηνίες που μας ..πίκραναν , μας στεναχώρησαν , από σήμερα να θυμάστε και την 24η Δεκεμβρίου 2010 , σαν αφετηρία μιας αισιόδοξης πορείας  του χωριού μας , που εγκαταλειμμένο χρόνια στην τύχη του , ήταν έρμαιο των ..κομματικών , και όχι μόνον διαθέσεων..

   Ας βοηθήσουμε ΟΛΟΙ  ΜΑΖΙ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΕΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ , αξίζουμε και εμείς αλλά και το χωριό μας ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ  ΤΥΧΗΣ , αυτό όμως θα το...καταφέρουμε ΜΟΝΟΙ  ΜΑΣ , ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΑΦΉΝΕΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ..ΕΛΠΙΔΕΣ  ΣΑΣ ΣΕ.." ΞΕΝΑ..ΧΕΡΙΑ "...

Ο φίλος μας όμως ο Θάνος , είχε την καλοσύνη να αποθανατίσει , για τους αναγνώστες της ΄Λιδορικιώτικης σελίδας και το..πανέμορφο Λιδορικιώτικο ουρανο..σκηνικό ..δείτε..

DSC05764 

DSC05767

  ...και απολαύστε Λιδορικιώτικο σουρούπωμα..τον ευχαριστούμε , για άλλη μια φορά και..περιμένουμε καινούριες φωτογραφίες ...

   Περισσότερες λεπτομέρειες και φυσικά και σχετικό..φωτο..βιντεο..ρεπορτάζ , απ' τη σημερινή ΜΕΓΑΛΗ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ  ΓΙΟΡΤΗ , θα σας έχουμε πολύ σύντομα ...

Χ  Ρ  Ο  Ν  Ι  Α    Π  Ο  Λ  Α  -  Κ  Α  Λ  Η    Α  Υ  Ρ  Ι  Α  Ν  Η

    

               Απ' το ΚΑΤΑΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ .

polidorikiou-sima

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΑ ..ΕΦΤΑΣΕ !!

 

 

Πρόβα - φωτο  μπάντας 15-11-09 041

   Σταθμός για τη Λιδορικιώτικη ζωή , η αυριανή μέρα , Θεού θέλοντος και καιρού...επιτρέποντος , το χωριό μας θα ..απολαύσει για πρώτη φορά στην ιστορία του , κάλαντα απ' τη Λιδορικιώτικη μπάντα .

   Το ονειροτάξιδο ..συνεχίζεται , αύριο θα είναι ο πρώτος σημαντικός σταθμός και ελπίζουμε , και ευχόμαστε φυσικά , να ακολουθήσουν και πολλοί - πολλοί άλλοι .

   Το όνειρο πολλών δεκαετιών , παίρνει αύριο σάρκα και οστά , επί τέλους ανοίγει μια καινούρια σελίδα στα πολιτιστικά μας πράγματα , και παρόλες τις δυσκολίες όλα δείχνουν πως , επί τέλους , θα έρθουν και καλύτερες μέρες για το χωριό μας .

   Μη ξαφνιαστείτε λοιπόν αύριο , ακούγοντας τις Χριστουγεννιάτικες μελωδίες απ' τα παιδιά μας , απλά..ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΙΣ , και ..άμα λάχει..συγκινηθείτε κιόλας , επιτρέπεται ..

            ΚΑΛΗ  ΑΥΡΙΑΝΗ - ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

polidorikiou-sima

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ..ΧΟΙΡΙΝΟ ΚΑΙ ΚΟΡΩΝΑ..ΓΡΑΜΜΑΤΑ

 
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ  ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα , ας γυρίσουμε λίγο στα παλιά και ας δούμε όμως πως ..ένοιωθε , και πως περιγράφει τις προπολεμικές Χριστουγεννιάτικες " γιορτάδες " , ο αξέχαστος Λιδορικιώτης , και αγαπημένος φίλος , Αλέκος Κωστάκης , ο ...Καφτανιαλέκος μας ...το κομμάτι δημοσιεύτηκε στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " του Γιώργου Καψάλη , αριθ.φύλλου 12 , το Νοέμβριο 1982
.

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α ..Μ Ε ..Χ Ο Ι Ρ Ι Ν Ο ..Κ Α Ι ..

" Κ Ο Ρ Ω Ν Α - Γ Ρ Α Μ Μ Α Τ Α "...

clip_image002

" Δεν ξέρω αν εμείς οι παλιότεροι Λιδωρικιώτες είμαστε αθεράπευτα ρομαντικοί κι' όλα τα περασμένα , συγκρίνοντάς τα με τα σημερινά , τα βλέπουμε πάντα καλύτερα και ..ποιητικότερα .

Ίσως η " φευγάτη νιότη μας ' , ίσως τ' απόσκια της ζωής , που ήδη γέρνουν στην αυλή μας ( μ' όλα τα σύνδρομά τους , π' ανάθεμά τα ) να μας κάνουν να βλέπουμε με μάτι νοσταλγικό τα περασμένα και ιδιαίτερα ετούτες τις άγιες μέρες της χριστιανοσύνης .

Κι' η έρμη και χιλιοδαρμένη ψυχή βυθίζεται στο πέλαγος των αναμνήσεων και γεμίζει από μιά ανάλαφρη και γλυκόπικρη νοσταλγική θλίψη καθώς αναθυμάται : Τότε που όλοι - μικροί μεγάλοι - περίμεναν με πραγματική λαχτάρα κι' ένταση ψυχής τα Χριστούγεννα . Όχι τυπικά κι' από συνήθεια , όπως γίνεται σήμερα , που οι περισσότεροι τα βλέπουν σαν διακοπές και τίποτε περισσότερο . Δεν υπάρχει πλέον εκείνη η ..μυστηριακή οικογενειακή ατμόσφαιρα , που συγκέντρωνε στο τραπ'εζι της " φαμελιάς " - όπως λέει κι' ο Παλαμάς - όλους , ακόμα κι' εκείνους που βρίσκονταν στα πέρατα της γης , που πάσχιζαν κι' έκαναν τ' αδύνατα δυνατά να βρεθούν ο ένας κοντά στον άλλο , κάτω απ' το βλέμμα και τη σκιά των " εφέστιων " θεών .

Τώρα , όλοι σκορπάνε σαν του " λαγού τα παιδιά " , άλλοι ..ρεβεγιονάρουν στη ρόδο , άλλοι γιορτάζουν - αν υποθέσουμε πως γιορτάζουν - στας ..Ευρώπας η κάνοντας σκι στις όμορφες χώρες με οργανωμένα ταξίδια κι' έτσι το " μάγο της Βηθλεέμ αστέρι " με το μυστηριακό του φως , έχει αντικατασταθεί με τα εκτυφλωτικά φώτα των κοσμοπολίτικων κέντρων , εσωτερικού και εξωτερικού .

clip_image003

Από τ' Άη Φιλίππου και δώθε , άρχιζε η νηστεία , κι' όσο ζύγωναν οι μέρες ως τα Χριστούγεννα , τα πάντα βρόσκονταν σ' εγρήγορση , Οι ξενητεμένοι έστελναν τα τσέκια τους και τις επιταγές τους η όριζαν πότε θα 'ρχονταν στο χωριό . Οι νοικοκυράδες ασπρίζανε και συγυρίζανε τα σπίτια , οι άντρες έκαναν κουμάντο γιά τα " χρειαζούμενα " και τα παιδιά κλείνανε την παρέα τους γιά τα κάλαντα κι ετοίμαζαν τις χάλκινες " στριφτάρες " τους γιά το στριφτό . (Ήταν χάλκινα νομίσματα , Ελληνικά , του Όθωνα , του Γεωργίου του Α' , Ουγγαρέζικα , Ιταλικά ( ..μούσες , απ' το μούσι του Βίκτωρα Εμμανουήλ ) και.." αργεντινούσες " . Τις λιμάριζαν γιά να ..φέρνουν πάντα κορώνα , κι όχι " τσέλι " , δηλαδή γραμματσέλι , που έχανες αν έφερνες .

Χαράματα της παραμονής , τα παιδιά δυό-δυό , η και περισσότερα , ξεχύνονταν από πόρτα σε πόρτα , γιά τα΄κάλαντα . Τα 'λεγαν " καλήμερα " , από ένα βιβλιαράκι της δραχμής , που τ' αγόραζαν από τον Μπήλιο κι είχε μέσα τα κάλαντα απ' όλη την Ελλάδα . Δεν έλεγαν τα γνωστά " καλήν εσπέραν άρχοντες κλπ " , αλλά τα ποιμενικά , τα τσοπάνικα " Χριστούγεννα - πρωτούγεννα " .

Κι αυτά , βέβαια , φάλτσα , ξερά , χωρίς τη συνοδεία μουσικών οργάνων , καραβιών κλπ , και στα γρήγορα , γιά να προλάβουν όλα τα σπίτια , ιδίως τα " πλουσιόσπιτα ". Και τα πενηνταράκια έπεφταν και που και που και κάνα..φραγκοδίφραγκο .

clip_image005

Γιά την ιστορία , ο πρώτος που χρησιμοποίησε έγχρωμο καραβάκι ήταν ο Γ.Καραχάλιος ( Φιλόσοφος ) , κι' ένας ψαράς , ο μπάρμπα Γιάννης , ο ξυπόλυτος , που όταν φώναζε ακουγόταν ως την Πενταγιού , και που κανένας ποτέ δεν έμαθε την καταγωγή του , ούτε και ποιό ..καράβι τον άδειασε στο Λιδορίκι . Κι' όπως 'ηρθε , το ίδιο κι' έφυγε , " μονάτος " και μυστηριώδης ψαράς , ομπρελάς , καρεκλάς , κλουβάς , πολυτεχνίτης κι' ερμοσπίτης , που λένε .

Κάποτε δυό χωριανοί μας - πολύ παλιότεροι από μένα -ήταν φαίνεται κουμπούρες στα γράμματα και , θέλοντας να πρωτοτυπήσουν , αποφάσισαν να πουν τα συριανά απ' το βιβλιαράκι . Κι ενώ εμείς , σύμφωνα με τα δικά μας κάλαντα , ζητούσαμε γιά πληρωμή μας " ένα ζευγάρι κότες " , αυτοί -κατά το βιβλίο - ζητούσαν " ισπανικά και γαλλικά , βενέτικα ..φλωρία ! ". Αλλά αντί να διαβάζουν σωστά , διάβαζαν " σπανίκα λαι..γαλίκα ", μ' αποτέλεσμα να μείνει η γαλλίκα ( μεγάλο κοφίνι ) σαν παρατσούκλη του ενός .

Το προιόν των καλάντων , 5-10 δραχμές - θησαυρός γιά τα παιδιά εκείνης της εποχής - ξοδευόταν σε κοκοτάκια από το Ζήσιμο , σε καραμούζες , μπαλόνια , γλυκά , κόλλες αεροστάτου και στο στριφτό στ' αλώνια . Κι' άκουγες φωνές : " Τσέλι κι άλλοοοοο ", " ρίξτες φρούζες ρε , αλλοιώς κομμένες " , " κορόνα κι' άλλη ". Και τα πενηνταράκια άλλαζαν , ως το βράδυ , συνέχεια χέρια , και ο Ψαλάς , τ' Αρπάλη , του Κανδρή και του Ζώη τ' αλώνια γνώριζαν δόξες από το παιδομάνι .

Την παραμονή ακόμα , όλοι - όσοι είχαν - έσφαζαν το γουρούνι ( του...γρούν' τ'ς ) . Τα περισσότερα σπίτια έτρεφαν από ένα , που τ' αγόραζαν μικρά π' τους Πενταορίτες , το Μάρτη συνήθως . Ήταν τα λεγόμενα .." σγατζογούρουνα " , που δε σήκωναν βάρος , όπως τα μπουλντόγκ , και σπάνια ξεπερνούσαν τις 100 οκάδες , τα τάιζαν μ' ό,τι περίσσευε - αν υποτεθεί ότι περίσσευε - απ' το τραπέζι , με πίτουρα , λιοκόκι , σαπιοκαλάμποκο , βελάγκι , σαπιοκολόκυθα , κ.α .τέτοια , μα η καλύτερη τροφή τους ήταν το αίμα .

Τότες , όλοι οι χασάπηδες , είχαν το..σφαγείο τους έξω απ' το...μαγαζί τους . Δεν υπήρχε τουρισμός και ..τέτοια , σφάζανε το ζώο εκεί μπροστά , να βλέπει ο κόσμος , κι' είχαν μιά σκαφούλα να μαζεύει το αίμα . Το αίμα αυτό , πάγωνε , έπηζε κι΄' ήταν σα συκώτι . Πετούσαν μέσα σ' αυτό και τ' άχρηστο..κωλάντερο - λιχουδιά γιά το θρεφτάρι γουρούνι - κι οι διάφοροι .. " χοιροτρόφοι " το 'παιρναν με ντενεκέδες , ακι τάιζαν τα γουρούνια τους .

Κατά τις 9 με 10 το πρωί , άρχιζε η ομαδική σφαγή των χοίρων και γινόταν ..χαλασμός , απ' τα γουίσματά τους . Ειδικοί σφάχτες γύριζαν , από σπίτι σε σπίτι , γιά τη σφαγή , που δεν ήταν και εύκολη δουλειά . Γινόταν ως επί το πλείστον , με μακριά ξιφολόγχη - καλύτερη γι' αυτή τη δουλειά ήταν η Βουλγάρικη - γιατί , λόγω του λίπους το συνηθισμένο μαχαίρι , δεν έφτανε εύκολα ως την καρδιά του ζώου . Μετά τη σφαγή του ζώου , η νοικοκυρά έβαζε στο στόμα του σφαγμένου ζώου , ένα λεμόνι και δίπλα έκαιγαν , πάνω σ' ένα κεραμίδι με κάρβουνα λίγο λιβάνι . Αυτό , πιστεύω , ότι κρατάει κατευθείαν απ' την ειδολολατρική αρχαιότητα και δείχνει την αδιάσπαστη ενότητα της φυλής μας .

clip_image007

Προπολεμικό Λιδορίκι , φωτογραφία βγαλμένη κάπου απ' το νεκροταφείο ..

Απ' το γουρούνι δεν πετούσαν τίποτα . Το κρέας , γινόταν " σύγλινο " και λουκάνικα μυρωδάτα , το λίπος , ίσα με δυό τενεκέδες , τρωγόταν όλο το χρόνο ( ακόμα και τα κατάλοιπά του ) , οι " τσιγαρήθρες " τρώγονταν ωμές η έμπαιναν στον τραχανά , τα εντόσθιά του , γίνονταν πεντανόστιμες " ματιές " στη γάστρα , και το δέρμα του , " γουρνοτσάρουχα ". Ακόμα κι΄η " κατουρήθρα " του , γινόταν καπνοσακούλα η μπάλα γιά τα παιδιά ! Πόσα λοιπόν δεν έδινε το φουκαριάρικο το γουρούνι τότε στη φτώχεια ! Και πόσες τρύπες δεν βούλωνε...

Ανήμερα , όλοι , με την πρώτη καμπάνα , μέσα στα βαθιά μεσάνυχτα , τραβούσαν γιά την εκκλησία , άκουγαν μ' αληθινή κατάνυξη τη θεία λειτουργία , και γυρίζοντας στα σπίτια , στρώνονταν στο φαγοπότι , πλούσιοι και φτωχοί . Όσοι είχαν γουρούνι έδιναν λίγο κρέας και στους φτωχούς που δεν είχαν . Κι' αυτό το γράφω υπεύθυνα : ποτέ δεν άφησαν οι " έχοντες " Λιδορικιώτες τους φτωχούς του χωριού χωρίς κρέας . Ναι , υπήρχε αλληλεγγύη . Θυμάμαι , το 1940 , που η νεολαία του χωριού μας , μάζεψε 2 μεγάλα κοφίνια κρέας , χριστόψωμα , τυριά , αυγά και τσιγάρα γιά 100 Ιταλούς αιχμαλώτους , που τους είχαν φέρει στο σχολείο , να μη τους αφήσουμε - χρονιάρα μέρα - έστω κι' αν ήταν εχθροί μας .

Και το " Χριστουγεννιάτικο της φαμελιάς τραπέζι " στρωνόταν πλούσιο . Όλη η φαμελιά συγκεντρωμένη , περίμενε τον γεροντότερο να κάνει την αρχή . Έπαιρνε εκείνος το Χριστόψωμο , που 'χε πάνω του κεντημένο ένα σταυρό και γύρω-γύρω στρογγυλά εξογκώματα , τα λεγόμενα " αρνάκια " , γύριζε προς τα εικονίσματα , έκανε το σταυρό του , έβαζε το ψωμί πάνω στο κεφάλι του και το πίεζε να κοπεί στα δύο . Αν η δεξιά μεριά κοβόταν μεγαλύτερη , σήμαινε πως θα 'χουμε πολύ στάρι , αν η αριστερή , θα 'χαμε καλαμπόκι . Ύστερα μ' ευχές και..γλυκοκουβεντιάσματα το 'ριχναν όλοι στο φαγητό , αγαπημένοι , αδελφωμένοι και μονοιασμένοι ...

Τ' απόγευμα , βούιζαν όλα τα σπίτια κι' όλα τα σοκάκια από φωνές και τραγούδια . Τραγουδούσε τότε ο κόσμος . Στις 12 ταβέρνες του χωριού , με στιφτόκρασο , έστω , το.." γαργάριζαν " , ο Κλωσσοκώστας , ο Τάλτας , ο Διονονίκος , ο Θανάσος , ο Φουσκονίκος και χόρευε ο Κοντορός την ιτιά στα χοντρά και πήδαγαν ο Καναβούλας με τον Ελλάδα " κι' όξω...φτώχεια.." Κι' ο Λουτζιρούμης (...Μουτζουρούμ'ς ) Ιωάν. Κοκκαλιάς με το Λύτρα - λαούτο και κλαρίνο - τράβαγαν τις φάλτσες νότες τους στις ταβέρνες κι' αναγάλλιαζε το χωριό .

Ένοιωθες τη γιορτή , ένοιωθες χαρά , ένοιωθες ευφροσύνη..Έφευγαν , αποδιωγμένες μακρυά , οι σκοτούρες κι' η φτώχεια η μαγκούφα . Και τα παιδιά χαίρονταν , παρόλο που δεν ξέρανε τι θα πει δώρο , κι' ούτε ποτέ το 'χαν δει ποτέ στη ζωή τους . ( Ένα ζευγάρι κάλτσες , καινούργιες , ήταν το ..ετήσιο δώρο μου , απ' το μαγαζί μας , και το χαιρόμουνα , λες και μου χάριζαν τον ουρανό με τ' άστρα . Κι' εγώ ήμουν - ας πούμε - κάπως..πλουσιόπαιδο , αν συγκρινόμουν με πολλά άλλα παιδιά του χωριού ).

Διάχυτη και.." περιρρέουσα " ήταν η γιορταστική αίσθηση σ' όλο το χωριό , έστω και χωρίς Χριστουγεννιάτικα δέντρα , γκυ και ου , γαλλοπούλες , χαλκομανίες , και πολύχρωμες χάρτινες ευρωπαικο..αμερικάνικες ψευτοκουρελαρίες ..Και τ' απογεύματα , που συναντιόνταν οι ξενητεμένοι στα καφενεία και τα 'λεγαν όλοι μαζί , ένοιωθες να μεγαλώνουν το συγγενικό αίσθημα , η φιλία , η αγάπη , η αδελφότητα .

Ένοιωθες πως κάτι όμορφο , κάτι υψηλό και κάτι βαθύ έδενε τις μέρες αυτές όλους τους χωριανούς , και τους έκανε πιό ωραίους , πιό καλούς , πιό ήμερους . Η αίσθηση του θεσμού της " φαμελιάς " γινόταν πιό έντονη , έριχνε ρίζες βαθιές , μέσα στην ψυχή και την έδενε μυστηριακά , σφιχτά και άλυτα με την παράδοση , την παλιά Λιδορικιώτικη παράδοση , που , ευτυχώς , και παρ' όλες τις.." καινές δοξασίες " , κρατάει ακόμα , στο πείσμα του μοντερνισμού , τη δύναμή της και κάνει το χωριό μας να ξεχωρίζει ανάμεσα στ' άλλα...

Και τι δε..θα 'δινα να ξαναζούσα εκείνες τις στιγμές !

Αυτή ήταν η Χριστουγεννιάτικη ...ανάμνηση του αλησμόνητου χωριανού και φίλου Αλέκου Κωστάκη , που δημοσιεύτηκε στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " φύλλο 12 , Νοεμβρίου 1982 , πραγματική...αξονική τομογραφία , της παλιάς , ονειρεμένης και...νοσταλγικής Λιδορικιώτικης ζωής , της οποίας ο αξέχαστος ..Καφτανιαλέκος , ήταν..αρρωστημένα παθιασμένος..νοσταλγός...

clip_image009

Αρχές δεκαετίας του '50 , η φωτογραφία είναι παρμένη , απ' το Γυφτομαχαλά , το καινούριο Γυμνάσιό μας ακόμα δεν έχει γίνει...και τα σημάδια του..καψίματος , υπάρχουν ακόμα , πάνω δε , στην ταράτσα της παλιάς “ Αστυνομίας “ , στο Καψαλαίϊκο , άμα καλο..προσέξετε , υπάρχουν ακόμα τα..οχειρωματικά..έργα , προστατευτικός τοίχος και..πολυβολείο..

                       Καλό  σας   ξημέρωμα

 

polidorikiou-sima

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

ΕΠΙ..ΤΕΛΟΥΣ !!

Πρόβα - φωτο  μπάντας 15-11-09 040

...φέτος , θα αντιλαλήσουν λόγγοι και ρεματιές , στο χωριό μας απ' τα κάλαντα που θα πούνε στους χωριανούς μας τα παιδιά της μπάντας του Π.Ο.Λ , την Παρασκευή το πρωί .

   Ένα όνειρο πολλών δεκαετιών πραγματοποιείται , έτσι για να ..ζωντανέψει το Λιδορίκι μας , και να σκεφτεί κανείς πως πριν δυο χρόνια , τα παιδιά μας ούτε γνώριζαν καν , την ύπαρξη αυτών των οργάνων , κι' όμως τα κατάφεραν .

   Φέτος λοιπόν , θα'ναι αλλοιώτικα τα Λιδορικιώτικα Χριστούγεννα , ετοιμαστείτε να τα υποδεχθείτε ..

ΒΟΥΝΙΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

 

clip_image002

    Ούτε κα να φανταστώ μπορούσα Χριστούγεννα στα ξένα . Μ'όλο που τότε δεν είχα περασμένα τα δώδεκα χρόνια μου ακόμα , ήμουν τόσο ζυμωμένος με της μάνας μου τους θρύλους και με τα Χριστουγεννιάτικα του βουνίσιου χωριού μου έθιμα , που μου ήταν αδύνατο να μην ακούσω πάλι για τους Καλικαντζάρους και για την Πασχαλιά . Εδώ θα πρέπει να σας πω , πως Πασχαλιά στα μέρη μας δεν λέμε μόνο τη γιορτή του Πάσχα αλλά και τις άλλες γιορτές ( της Παναγίας , των Χριστουγέννων , των Αγ. Αποστόλων ) που είναι η κατάληξη της θρησκευτικής νηστείας και επιτρέπεται η κρεοφαγία . Εννοείται εδώ ότι η Πασχαλιά είναι η προσωποποίηση του γιορτασμού , της ελευθερίας στο φαγοπότι , της χαρμόσυνης ατμόσφαιρας .

   Πως θα περνούσαν Χριστούγεννα δίχως να φάω το λουκάνικο που το λένε ματιά ( αιματιά ) και την ψητή πέρδικα που κάθε χρόνο τέτοια μέρα , τελειώνοντας νύχτα η λειτουργία με περίμεναν απλωμένα στο τραπέζι του σπιτιού ;

clip_image004

   Πρωτόβγαλτος στον κόσμο , μαθητάκος τότε , ντροπαλός και περίφοβος , ήμουν αναγκασμένος να περνάω την πρώτη του Ελληνικού μακριά απ' το χωριό μου ( την Αρτοτίνα ) , που τόσο νοσταλγούσα . Ωστόσο , μετρίαζε τη νοσταλγία μου η ιδέα πως σε λίγο φτάνουν τα Χριστούγεννα και θα ξαναϊδώ τη μάνα μου , που θα με σφίξει στην αγκαλιά της , και το σπίτι μου .

   Με πόση χαρά θα της ξωμολογιόμουνα της ξενητειάς τον πόνο και με πόση περηφάνεια θα της έλεγα πως ούτε στιγμή δεν λησμονούσα τις συμβουλές της  ! Φύλαξα του Σαραντάημερου τη Σρακοστή όλη για να μην έχει ο παπάς λόγο να μου κόψει τη ..γλώσσα , όπως αυτή με φοβέριζε μικρός όταν ήμουν , και της ζητούσα ατρυμένα φαγητά , τη φύλαξα για να φάω με όρεξη τις Χριστουγεννιάτικες λιχουδιές , αφού απ' το χέρι του παπά μας πάρω την κοινωνία .

clip_image006

   Θα της ξωμολογηθώ της μάνας μου πως δεν μπορούσα να λείπω απ' το σπίτι μας την παραμονή το βράδυ , που θα ρίχνουν πολλά και ξερά φωτόξυλα για να παντρέψουμε τη φωτιά μας . Ότι έπρεπε να 'ρθω για ν' ακούσω σαν όνειρο στον ύπνο μου τη σιγανή γλυκειά φωνή της στ' αυτί μου τη στιγμή που θα πρωτοχτυπούσε από βαθειά νύχτα της εκκλησιάς μας η καμπάνα : σήκω καλό μου παιδί , έφτασε η Πασκαλούλα !

   - Πούναι την , καλή μανούλα , θα'κανα όλος χαρά , πετώντας από πάνω μου το μαλακό σκέπασμα .

   - Πέρασε από δω με την κουτσή γαϊδουρίτσα της , ενώ εσύ κομόσουν , και σου φώναξε στ' όνομά σου να σηκωθείς , να πας στην εκκλησούλα να μεταλάβεις για να σου δώσει την άδεια να πασχάσεις .

   - Φώναξέ την μητέρα , να τη δώ !

   - Πάει , παιδί μου , και του χρόνου θα ξανάρθει !

   Κόσμο ολόκληροαπηχούσαν της μάνας μου τούτα τα λόγια κι 'ηταν γλυκά σαν το μέλι . Αυτά μ' έκαναν κι' όλο περίμενα πότε και πότε να'ρθουν τα Χριστούγεννα . Και της παραμονής το βράδυ άφησα το δωμάτιό μου και πήγα σε ξένο δωμάτιο που έμενε άλλος χωριανός μου μαθητής , στην ηλικία μεγαλύτερος , και στα γράμματα πιό προωδεμένος . Μ' αυτόν συντροφιά έπρεπε να πάω στο χωριό .

   'Οταν το ρολόϊ των Σαλώνων ( Άμφισσας ) όπου ήμαστε , χτύπησε μία ύστερα απ' τα μεσάνυχτα , βρεθήκαμε στο πόδι , έτοιμοι για ξεκίνημα με τα σακούλια στον ώμο .

   Τι χαρά ανείπωτη κα σε νού ανθρώπου ασύλληπτη ! Τάχα να την έζησα ποτέ , ή την..νειρεύομαι ; Τόσο δα παιδάκι και να πετώ ! Που τότε αμαξόδρομοι και που άμαξα για ταξέιδια , να πας όπως σήμερα με την ανέσια σου ! Ούτε και με ζώο θα μπορούσες τότε να ταξειδέψεις  κι' αν το ήθελες , γιατί εμπόδιζαν τα χιόνια .

   Τι τα θέλαμε όμως τα μέσα της συγκοινωνίας ; Φτερά είχαμε και πετούσαμε από τη χαρά μας , για να φτάσουμε το γρηγορότερο στο χωριό μας . Και πήραμε ένα ανήφορο , Θεέ μου , τι ανήφορο ! που έπρεπε ύστερα από δυο ώρες να μας βγάλει σε ψηλού βουνού διάσελο που τό'λεγαν  Ελατο .

   Περάσαμε τ' Αμπέλια , ως εκεί δεν είχαμε χιόνι , από κει κι' απάνω όμως έπεφταν μπαλώματα κι' όσο πήγαινε άσπριζε η γη κάτω , άσπριζαν οι κουμαριές και τα κοντοπούρναρα και τα κιντοέλατα που πυκνά - πυκνά σκέπαζαν την πλαγιά !

   Ανήφορος με ελιγμούς , κοδέλες , όπως τις λένε εκεί , όσο περνούμε τόσο και πιό πολύ χιόνι πατούμε . Όταν φτάσαμε ψηλά , μας παίρνει ως το γόνα , και για να το κόψουμε λαχανιάζουμε . Για να μην πολυκουραζόμαστε , πότε ο σύντροφός μου πηγαίνει μπροστά κι' αγώ πίσω πατώντας στα πατήματά του , πότε εκείνος πίσω κι' εγώ μπροστά .

   Κόπος διπλός το ανηφορικό περπάτημα και το κόψιμο του χιονιού . Ο ιδρώτας στάζει απ' τα πρόσωπά μας , ωστόσο δε λογαριάζουμε ούτε αυτ'ον ούτε τον κόπο .Ξαναμμένοι από την κίνηση δεν καταλάβαμε καλά καλά πως φτάσαμε εκεί όπου τα πολλά και ψηλά έλατα αποτελούσαν δάσος . Νύχτα ακόμα βαθειά , το σκοτάδι γίνεται πιό πηχτό από την πύκνα του λόγγου . Ωστόσο μπορούμε να ξεχωρίζουμε τη στράτα χάρη στο αντιφέγγισμα του χιονιού .

clip_image008

   Κουβέντα την κουβέντα , ώσπου να φτάσουμε τόσο ψηλά , πέσαμε στον Κύκλωπα , το μονοόμματο που τον τύφλωσε ο πονηρός Οδυσσέας και γλύτωσε . Εγώ ως τότε τίποτε δεν είχα ακούσει για το παλιό αυτό παραμύθι που ο σύντροφός μου , μαθητής στη δεύτερη τάξη του Γυμνασίου , το μάθαινε από του Ομήρου την Οδύσσεια . Ρουφούσα τα λόγια του , αναλογιζόμουν αν εγώ ήμουν Οδυσσέας , τι θα έκανα , και μ' έπιασε φόβος που ακόμα και σήμερα τον θυμάμαι .

Είχαμε  φτάσει στο διάσελο . Τι θεόρατα και πυκνά έλατα ! Ακόμα να φέξει ! Το χιόνι πιο πυκνό πέφτει , κι' όπως το φέρνει η σιγανή πνοή του βοριά , θαρρείς και σφυρίζει κούφια για να μην ταράξει το καμάρι των χιονοστολισμένων ελατιών . Βουουου..βογγάει ο λόγγος , σαν κάτι να θέλει να μας μιλήσει , και βαθιά - βαθιά κάπου εκεί μέσα ένα ουρλιαχτό συγκρατητό ακούγεται .

   - Λύκος ! λέει ο σύντροφός μου . Λύκοι πολλοί !

clip_image010

   Θεέ μου τι φόβος ! Τάχα θα κινδυνέψουμε κι' εμε'ις , όπως ο Οδυσσέας με τον Κύκλωπα ;

   Τι βάνει ο νούς του ανθρώπου όταν νιώσει άγρια θεριά !

   Το βάλαμε στη φευγάλα . Από τότε κατάλαβα τι θα πει πανικός . Μισή ώρα δρόμο που ήταν ώσπου να φτάσουμε ΄σε ένα χάνι , τον συντομέψαμε το πολύ σε δέκα λεπτά της ώρας . Και που να τρέχεις ! Πάνω στο άκοβο χιόνι !

   Πιο πολύ φοβηθήκαμε , όταν είχαμε φτάσει στην πόρτα του χανιού . Χτυπούσαμε την πόρτα ν' ανοίξουν γρήγορα , για να προλάβουμε να μπούμε πριν ο λύκος μας φτάσει ...Αλλά που ο λύκος ..στο μυαλό μας ήταν ο λύκος , γιατί τον πραγματικό λύκο τον αφήσαμε  στον πυκνό λόγγο του έλατου , μισή ώρα μακριά μας !

   Ανασάναμε , ο χανιτζής άναψε φωτιά , πιήκαμε και πολύ ρούμι και ζεσταθήκαμε .

   - Φτηνά τη γλυτώσατε , είπε ο χανιτζής , τέτοια αστεία να μάθετε άλλη φορά να μην τα κάνετε ! Μέρα να ξεκινάτε ..

   Ύστερα από μια ώρα ξημέρωσε , περπατήσαμε , περπατήσαμε όλο το οροπέδιο χιονισμένο . Πήραμε κατήφορο , περάσαμε ρέμματα , λαγκάδια , ποτάμια με πάγο σκεπασμένα . Γύρω μας όλα τα βουνά , από το χιόνι ολόασπρα , λαμπρά , στέκονται σα νύφες στολισμένες με τα άσπιλα νυφιάτικά τους .

   Τίποτε , τίποτε δεν αντικόβει το δρόμο μας , πρέπει τα Χριστούγεννα να είμαστε σπίτι μας . Που όμως να φτάσουμε στο χωριό μας το βράδυ ! Μείναμε σ' άλλο χωριό τρεις ώρες δώθε . Τ' άλλο πρωί , από θαμπά είμαστε στο πόδι . Τώρα αισθανόμαστε την κούραση στα κότσια , ωστόσο προχωράμε . Τίποτε δεν μας κρατεί , ούτε τα στοιβάσματα του χιονιού , ούτε το άλλο ψηλό βουνό που θα περάσουμε ...

   Πατούμε το αφράτο χιόνι και βουλιάζουμε ως το λαιμό μέσα . Βάζουμε τα δυνατά μας κι ανοίγουμε λίγο δρόμο , προχωράμε , ξαναβουλιάζουμε , ξαναπροχωράμε ..

   Απ' το πρωί ως το βράδυ χαροπάλεμα με το χιόνι . Τέλος με το σούρουπο αντικρύσαμε το χωριό . όταν βγήκε αγνάντια στο σπίτι μας , φώναξα . Μ' άκουσε η μάνα μου και βγήκε :

   - Παιδάκι μου , έκαμε .

   - Ήρθα ! της είπα κι 'ετρεξα .

   Με δέχτηκε στην αγκαλιά της , στο ξεφώνισμά μου εκείνο " ήρθα " όλα ήταν μέσα ..

   Χιονισμένα Χριστούγεννα πάντρεμα της φωτιάς το βράδυ που πήγα . Οι Καλικάντζαροι που ήρθαν , όταν κοιμηθήκαμε , και μαγάρισαν τη φωτιά μας , η Πασκαλιά με την κουτσή γαϊδουρίτσα της που κατάφτασε και μου φώναξε να σηκωθώ στην πρώτη καμπάνα κι εγώ δεν άκουσα . Η εκκλησία με την κεροδοσιά της , η ψητή πέρδικα στο τραπέζι , το Χριστόψωμο που είχε τα λογιών λογιών κουλουράκια που τα λέγαμε αρνιά και κατσίκια , ο παπάς που ήρθε σήκωσε ψηλά το τραπέζι μας και το ευλόγησε - κι' όλα τα άλλα που φέρνει στους βουνίσιους το παιδί που γεννήθηκε στη σπηλιά μέσα .

   Και δεν σας το κρύβω , σαν εκείνα τα Χριστούγεννα , ποτέ μου άλλα Χριστούγεννα δεν πέρασα . Άπό τότε και ύστερα , και τώρα ακόμα , για να νιώσω τη χαρά της μεγάλης αυτής γιορτής στέλνω τη θύμησή μου στα παλιά εκείνα χρόνια και στα βουνά τα χιονισμένα , εκεί ψηλά που φυσάει ο παγωμένος αγνός αέρας κι όπου απηχεί αλλιώτικα και βαθύτερα στην καρδιά σου το " Δόξα εν υψίστοις Θεώ , και επί γης ειρήνη....."

  Η όμορφη αυτή Χριστουγεννιάτικη αφήγηση , είναι του αξέχαστου Δωριέα Λαογράφου Δημ . Λουκόπουλου , απ' την Αρτοτίνα και δημοσιεύτηκε στη Λιδορικιώτικη εφημερίδα  " Λιδωρίκι " του Γιώργου Καψάλη , τον Νοέμβριο του 1982 , αριθ.φυλ . 12 .

               polidorikiou-sima

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ

clip_image001

Το πρώτο Λιδορικιώτικο Ζαχαροπλαστείο είναι γεγονός , σωτήριον ..έτος 1930 , δυό φίλοι ο Τάσος Καντά κι' ο Θύμιος Καψάλης ξεκίνησαν με αγάπη και μεράκι αυτή την προσπάθεια , η περιγραφή του μπάρμπα Γιώργου , πιό κάτω , τα λέει όλα .

 

 

 

… Δημοσιεύσουμε μιά γλαφυρότατα περιγραφική επιστολή , σχετικά με το πρώτο Λιδορικιώτικο Χριστουγεννιάτικο δέντρο , είναι γραμμένη από ένα αγαπημένο μας χωριανό , τον Γεώργιο Νικ. Πέτρου , Ταλτογιώργο , ένα γνήσιο Λιδορικιώτη , συγκεκριμένα Βαρουσιώτη , που έζησε γιά πολλα χρόνια στην Αμερική , και επέστρεψε στο χωριό μας όπου περνάει όμορφα κι' ωραία . Η επιστολή αυτή είναι γραμμένη το 1983 , απ'το...Αμέρικα , και απευθύνεται στον Γιώργο Καψάλη , διαβάστε κι' απολαύστε :

" Αγαπητέ μου Γιώργο .

Με την εφημερίδα σου το " Λιδωρίκι ", που λαβαίνω εδώ στο Σικάγο , με φέρνεις πάντα κοντά στη γενέτειρά μου και μου ξαναζωντανεύεις τα παιδικά μου χρόνια .

Με το " Γράψτε εσείς το Χριστουγεννιάτικο Τεύχος ", μου θύμισες το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο που έκαμε την εμφάνισή του στο Λιδωρίκι . Και είναι τόσο χαραγμένο το γεγονός στο μυαλό μου , που θυμάμαι πότε ακριβώς έγινε αυτό : Προ πενηντατριών χρόνων , το 1930 .

Τότε , ο μακαρίτης ο πατέρας σου , μαζί με τον Τάσο Καντά είχαν ανοίξει το ζαχαροπλαστείο , λίγα μέτρα μακρυά από το Δημοτικό Σχολείο , στο κτίριο του Κωσταντέλλου - του Κώστα Πέτρου. Ο Θύμιος ο Καψάλης και ο Τάσος Καντάς , είχαν μάθει τη ζαχαροπλαστική στην Αθήνα , στο φημισμένο , τότε , ζαχαροπλαστείο " Ζαβορίτη ", που ήταν στο κέντρο της Αθήνας , στη δυτική πλευρά της Πλ. Συντάγματος .

Και οι δυό τότε ήταν , δραστήριοι εικοσιπεντάρηδες και τις παραμονές των Χριστουγέννων του 1930 έφτιαξαν το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο . Πιστεύω , δε , πως ήταν το πρώτο , γιατί μας πήγε ο δάσκαλος να το δούμε , γιατί πρωτύτερα ξέραμε το τι είναι χριστουγεννιάτικο δέντρο μόνο από φωτογραφίες !...

Όσες μέρες το είχαν στη βιτρίνα , καθόμαστε ώρες ολόκληρες και το κοιτάζαμε . Και μαζί με τα παιδιά , κάθονταν και μεγάλοι . Και θυμάμαι ένα Κωσταριτσιώτη η Βοστνιτσιώτη , που αναρωτήθηκε όλο έκπληξη " Μπα , του κακόμοιρου του διντράκι . Πως φύτρουσι μέσα στου μαγαζί ; ".

Το δέντρο το είχαν φτιάξει με τέτοια τέχνη , που νόμιζες πως ήταν έλατος χιονισμένος ! Τούχαν ρίξει σκόνη ζάχαρης από πάνω και είχαν κρεμάσει και κουραμπιέδες μισοφάγγαρα και ήταν ακριβώς σαν χιονισμένος έλατος . Δίπλα , είχαν χτίσει μιά φάτνη με λουκούμια και γιά σκεπή είχαν βάλει σοκολάτες που έμοιαζαν με κεραμίδια . Ήταν κι' εκείνο με τέτοια τέχνη μαστορεμένο , που φάνταζε σαν αληθινό .

Μπροστά στη φάτνη ήσαν οι μπακλαβάδες και τα καταίφια που γιά μας , τότε , ήσαν απλησίαστα . Άν θάτρωγε κανείς καταίφι τις εποχές εκείνες , ήταν σα να έπιασε Λαχείο . Εγώ πάντως , δεν έπιασα ποτέ τέτοιο λαχείο !...Αργότερα που ο Θύμιος παντρεύτηκε την Κικούλα - με την οποία είμαστε τρίτα ξαδέρφια - του έκανα το συγγενή και μούδινε μερικές καραμέλες . Φυσικά , καταλάβαινε ο μακαρίτης γιατί διαφήμιζα τη συγγένεια....

Πιστεύω , πολλοί συμμαθητές μου θα θυμηθούν το δέντρο του Καψάλη . Και τι εποχές εκείνες... " .

Λογοτεχνική η περιγραφή του αγαπητού μας μπάρμπα Γιώργου , ολοζώντανη , συναρπαστική , και μετά από 27....χρόνια παραμένει δροσερή και γάργαρη , νάσαι καλά μπάρμπα Γιώργο , να σε καμαρώνουμε .....

 

clip_image002

clip_image003

clip_image004

                   Χρόνια πολλά  -  Καλές   Γιορτές

polidorikiou-sima

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΙΟΛΑΣ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ..

 

                   Ο

 

    Π   .        Ο        .    Λ

 

           Ε   Χ     Ε     Ι

 

  Γ   Ε    Ν   Ε    Θ   Λ    Ι  Α

466115221_39062d757c

 

 

 

Γενέθλια  ΠΟΛ 

Τούρτα γενεθλίων

 

           Π   Ο   Λ  Υ   Χ   Ρ  Ο   Ν   Ο   Σ

 

polidorikiou-sima

 

   Δυο χρόνια πέρασαν , αγαπημένοι μας φίλοι , από εκείνο το.." παγερό " βράδυ της 27ης Σεπτεμβρίου του 2008 . Ήταν η πρώτη Λιδορικιώτικη ..επαφή , με όργανα μουσικής μπάντας , είναι αμφίβολο αν κάποιοι  , ίσως , είχαν δει από κοντά τα ..περίεργα αυτά χρυσαφένια , όπως έλεγαν τα παιδιά , όργανα ..ας θυμηθούμε ..

 

ΣΑΝ…ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΟΜΟΡΦΟ…

ΤΑΞΕΙΔΕΨΤΕ   ΜΑΖΙ  ΜΑΣ….

pict0014

Η..παγερή , εκείνη πρώτη βραδιά , 27-9-2008 , ο αγαπητός φίλος , πιά , Σπύρος Αγιοβλασίτης , προμηθευτής των πρώτων 11 οργάνων , κάνει την παρουσίασή τους , μπροστά στα..έκπληκτα μάτια των παιδιών…

image

Η πρώτη συνάντηση..γνωριμίας , με τον μαέστρο μας , στην αίθουσα του Δημαρχείου μας..

1

   Η ..πρώτη επαφή των παιδιών με τα όργανα , και το πρώτο μάθημα ..

mπάντα 24-11-08 010

..Τα μαθήματα , όπως βλέπετε , γίνονται σε..σπίτια , ελλείψει..στέγης …

pict0003

Το..όνειρό μας , γιά το δικό μας..κεραμίδι , γίνεται , σύντομα , πραγματικότητα , ο Δήμος μας , μας παραχώρησε δυό αίθουσες , απ’ τις καινούριες , γιά τις ανάγκες μας..επί..τέλους !! Στεγαστήκαμε  !!!

ι

Και ο..πυρετός ..ανεβαίνει…

Νέα 2

Η ημερήσια εφημερίδα της Αθήνας , “ ΤΑ  ΝΕΑ “, μάς..ανακαλύπτει , αφουγκράζεται τα..χτυποκάρδια μας , νοιώθει τους ..καϋμούς μας , και κάνει αυτό το όμορφο σχόλιο …τον Νοέμβριο 2008…

   Και το..ταξείδι συνεχίζεται…

   Πρώτη επίσημη , φιλική…συμμετοχή θα λέγαμε , στις 22 - 4-2008  , στην Αράχωβα , τρία παιδιά , ..συγγνώμη , …κορίτσια , της Λιδορικιώτικης μπάντας , παίζουν με την αδελφή , πιά , Αμφισιιώτικη μπάντα , στη λιτανεία της εικόνας του Αγίου Γεωργίου , η πρώτη μεγάλη..στιγμή..απ’ την οποία , δυστυχώς , δεν υπάρχουν φωτογραφικά ντοκουμέντα ..

   Την άλλη μέρα όμως…..Μπάντα - λιτανεία 23-4-2009 005

….τα..θερμόμετρα ..σπάνε…ήρθε η…” ΜΕΓΑΛΗ  ΣΤΙΓΜΗ…”

IMG_0033IMG_0046IMG_0073

IMG_0086

IMG_0084IMG_0082

IMG_0091

IMG_0090

Μπάντα - λιτανεία 23-4-2009 013

Μπάντα - λιτανεία 23-4-2009 026

Μπάντα - λιτανεία 23-4-2009 034

..το..θαύμα έγινε , η …” πενταμηνίτικη “ Λιδορικιώτικη μπαντίνα , με τη..στήριξη , πάντα , της ..αδελφής μας Σαλωνίτικης μπάντας , συνοδεύει την εικόνα της Παναγιάς , στημν περιφορά της στους Λιδορικιώτικους δρόμους…σκορπίζοντας ..συγκίνηση , στους Λιδορικιώτες , και όχι μόνο , είναι η παραμονή της Ζωοδόχου Πηγής ..

Κυπαρισσια  11-7-09 014 Ακολουθεί , η “ φιλική ..συμμετοχή “ μας , στη συναυλία που έγινε στην Κυπαρισσία , στις  11-7-2009 ..

Βελίτσα  14-8-2009 010

…ακολουθεί , στις 22-8-2009 , η λιτανεία στη Βελίτσα , Α.Τιθορέα ..πάντα με την αδελφή μας ..Άμφισσα ..και…

Πεντάπολη 16-9-09 018

Πεντάπολη 16-9-09 065

…Οι..καλοκαιρινές μας..εμφανίσεις , τελειώνουν με την λιτανεία την παραμονή της Αγίας Σοφίας , 16-9-2009 , στην Πεντάπολη , όπου ήταν κάτι το..πρωτόγνωρο γιά τα Δωρικά δεδομένα , γιατί ήταν η..Πρώτη φορά , που η μπάντα μας έπαιζε ολόκληρη , με..αντιστροφή πιά των ..όρων , με “..φιλική συμμετοχή “ ..ενισχυτική , της αδελφής Αμφισσιώτικης ..

Πρόβα - φωτο  μπάντας 15-11-09 037

   Εδώ πιά , “ ΖΟΥΜΕ  ΤΟ…ΟΝΕΙΡΟ “ , τα παιδιά μας , λείπουν βέβαια κάποια , ..ΕΝΣΤΟΛΑ , χάρη στη γενναία χειρονομία του Δήμου μας , πρωτοφωτογραφίζονται , κάτω απ’ το..στοργικό βλέμμα του πρωτεργάτη του..θαύματος αυτού , του Μαέστρου μας Πάνου Βασιλείου …

     Το  ταξείδι μας όμως στο…”ΟΝΕΙΡΟ “ δεν τελειώνει…ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…..

               ΚΑΛΟ    ΣΑΣ    ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ…

polidorikiou-sima

...Και ακολούθησαν...

Κυριακή, 19 Σεπτεμβρίου 2010

Η ΜΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΑΠΟΛΗ

fil 003

fil 002

fil 001(2)

   Όπως και πέρυσι , η μπάντα μας συνόδευσε και φέτος την εικόνα της Αγίας Σοφίας , στην περιφορά της , σε ολόκληρο σχεδόν , το χωριό .

   Απ' ό,τι μάθαμε , τα παιδιά μας άφησαν άριστες εντυπώσεις , και σκόρπισαν ρίγη συγκινήσεως στους πιστούς που ακολούθησαν τη λιτανεία .

    Και του χρόνου να είμαστε καλά να ξαναπάνε ...

polidorikiou-sima

 

 

apo ekdilosi 011

apo ekdilosi 006

Απ’ την εκδήλωση των αποκαλυπτηρίων της προτομής του Σκαλτσοδήμου , 18-4-2010 ..

Λιτανε.ια 8-4-2010 027

Λιτανε.ια 8-4-2010 034

Απ’ τη λιτανεία της Ζωοδόχου Πηγής , 8-4-2010 .

   Καλό  σας  βράδυ

 

Παρασκευή, 23 Απριλίου 2010

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΑΣ..” ΓΕΝΕΘΛΙΑ “..

Πρόβα - φωτο  μπάντας 15-11-09 041

   Χθες , η μπάντα μας , συμπλήρωσε ένα χρόνο απ’ την πρώτη της “ δημόσια εμφάνιση “ , που πραγματοποιήθηκε , πέρσι , σαν χθες , στην Αράχωβα , κάτω από..άθλιες , κυριολεκτικά , καιρικές συνθήκες ..

   Ήταν όμως μια μοναδική , μια εξέχαστη για μας εμπειρία , απερίγραπτα συγκινητική , τότε , τρια παιδιά μας , η Ασπασία Αναγνωστοπούλου , η Βίλυ Αποστολοπούλου και η Άνδριάνα Καραστάθη , μπήκαν στο…” χορό “ μαζί με τα παιδιά της Άμφισσας , και έκαναν την πρώτη τους..” δοκιμαστική..πτήση “ στο…όνειρο ..

   Από τότε , πολλά άλλαξαν , όλα είναι πιό..προχωρημένα , τα παιδιά μας , είναι πια , πολύ πιό ώριμα , και βέβαια η φετινή μας συμμετοχή ήταν πολύ μεγαλύτερη , αριθμητικά ..αποκτήσαμε μιά κάποια..επάρκεια , και φυσικά  και κάποια..” αυτοδυναμία “ , άλλωστε , αυτό φάνηκε και στην εξαιρετικά επιτυχημένη εμφάνιση των παιδιών μας στην λιτανεία της Ζωοδόχου Πηγής ..

   Στοργή και ..φροντίδα θέλουν τα παιδιά μας και η μπάντα μας , όπως και όλα τα..” άνθη “, γιατί για τρυφερά λουλούδια ..μιλάμε..

  Την περασμένη Κυριακή , το χωριό μας έζησε παλιές..δόξες , με την ευκαιρία των αποκαλυπτηρίων της προτομής του Δωριέα ήρωα του 21 , και λευτερωτή του χωριού μας Σκαλτσοδήμου , τα παιδιά μας , όπως ήταν φυσικό , ενισχυμένα με τμήμα της  ¨αδελφής “ Αμφισσιώτικης Μπάντας , και πάντα , κάτω απ’ τη στοργική αγάπη καιο φροντίδα του Μαέστρου μας , Πάνου Βασιλείου , έδωσαν το “ σεμνό “ τους ΠΑΡΩΝ , δίνοντας χαρά και συγκίνηση στους Λιδορικιώτες , αλλά και σε όλους τους Δωριείς , γιατί , κάποτε πρέπει να γίνει κατανοητό , πως η μπάντα του Π.Ο.Λ , δεν είναι..” ιδιωτική “ , όοοχι , είναι η ΠΡΩΤΗ  ΔΩΡΙΚΗ  ΜΠΑΝΤΑ , και έτσι πρέπει να την βλέπουμε όλοι ..

  Στό..μοναχικό μας ταξίδι , υπήρξαν σημαντκοί σταθμοί , και κυρίως , υπήρξαν άνθρωποι , που χωρίς να είναι Λιδορικιώτες , έδωσαν “ δείγματα ..Λιδορικιώτικης γραφής “ απρόσμενης , πραγματικά..ανέλπιστης , κάτι , που ποτέ μας δεν θα ξεχάσουμε , αλλά και είμαστε υποχρεωμένοι κάποια στιγμή , να μάθουν οι χωριανοί μας , γιατί το..δικαιούνται , ποιοί άνθρωποι στήριξαν αυτή την..πραγματικά ..” ονειρική μας “ επιδίωξη , και έδωσαν σάρκα και οστά στο όνειρο και των παιδιών αλλά και των Λιδορικιωτών , απολαύστε τώρα τις εικόνες απ’ την πανέμορφη εκδήλωση της περασμένης Κυριακής..

apo ekdilosi 006

apo ekdilosi 002(3)

apo ekdilosi 003apo ekdilosi 004 apo ekdilosi 010 apo ekdilosi 015 apo ekdilosi 016apo ekdilosi 018 apo ekdilosi 017

 

                           Καλό  σας  βράδυ .