Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

H ΧΘΕΣΙΝΗ ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

DSC06590

Λιτάνευση εικόνας   28-4-2011

Φωτογραφία  αρχείου

 

   Με  μεγαλοπρέπεια  και  μέσα  σε  κλίμα  κατάνυξης  πραγματοποιήθηκε  χθες  βράδυ στο  χωριό  μας  η  Λιτάνευση  της  εικόνας  της  Παναγίας  με  τη  συνοδεία  της  μουσικής  μπάντας  του  Πολιτιστικού  Ομίλου  Λιδορικίου , που  για  πολλοστή  φορά συμμετείχε , τελικά  η  μπάντα  του  Π.Ο.Λ  έδωσε  άλλο  χρώμα  στη  Λιδορικιώτικη  ζωή ,  και  φυσικά  είναι  η  μόνη  και..μοναδική  μπάντα στο  Δήμο  Δωρίδας .

EYXAΡΙΣΤΗΡΙΟ

Με  την  παρούσα  μας  θα  θέλαμε να  ευχαριστήσουμε  τη  Δημοτική  Αρχή , για την άμεση ανταπόκρισή της  στο  αίτημα  μας για  τη  διάθεση  του  λεωφορείου  του  Δήμου  Δωρίδας , για  τη  μεταφορά των παιδιών  της  μπάντας  μας στην  Άμφισσα , την Κυριακή  19 – 4- 2015 , για  να  συμμετάσχουν  στις  επετειακές  εκδηλώσεις , της  απελευθέρωσης  της  Πόλης , το  1821 .

polidorikiou-sima

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

H MΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ..” ΠΕΡΙΖΗΤΗΤΗ “..

DSC06248_thumb5

    Παρά  τις  πολλές  και  μεγάλες  δυσκολίες  που  αντιμετωπίζει ο Όμιλός  μας  , η  μπάντα  μας προχωράει  “ ακάθεκτη “ και  έχει  συνεχώς  προσκλήσεις  για συμμετοχές  της  σε  διάφορες  εκδηλώσεις , όπως  προσεκλήθη  να  συμμετάσχει  στις  εορταστικές  εκδηλώσεις  της  Απελευθέρωσης της  Άμφισσας  στις 19 – 4-2015 .

     Αξίζουν πολλά  συγχαρητήρια  στα  παιδιά  μας  που εξελίσσονται  συνεχώς  …

polidorikiou-sima

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

ΕΥΧΕΤΗΡΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ - ΠΑΣΧΑ 12-4-2015


Λιδορίκι , κάποια  Λαμπρή  της  δεκαετίας  του '50 , ο  μπάρμπα  Μήτσος  Κρικέλας με  την κυρά Βάσω ετοιμάζουν  τα  αρνιά για  τη  φωτιά
Αρχείο  Τασίας Κρικέλα – Γιακουμινάκη

 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

clip_image001

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ

clip_image002

Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

ΕΘΙΜΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας...
Σχεδόν ολόκληρη η μέρα, αφιερώνεται στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου. Ο λαός ζει με κατάνυξη το θείο δράμα. Η έντονη του επιθυμία να συμμετάσχει στο πάθος του Κυρίου, διαφαίνεται και από κάποιες απλές, ωστόσο χαρακτηριστικές του πράξεις, τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Στα χωριά της Πυλίας, την Μεγάλη Παρασκευή, πίνουν ξίδι και καπνιά για να δείξουν την αγάπη τους στο Χριστό, που τον πότισαν ξύδι. Στην Κρήτη, τη Μεγάλη Παρασκευή, τρώνε νερόβραστα φαγητά με ξύδι, σαλιγκάρια βραστά, των οποίων το ζουμί μοιάζει με ξύδι.
Στην Κορώνη, ούτε φωτιά ανάβουν, ούτε μαγειρεύουν, ούτε μπουκιά βάζουν στο στόμα τους. Κάποιοι βάζουν σε ένα ποτήρι ξύδι, ρίχνουν μέσα και λίγη αράχνη και πίνουν τρεις γουλιές γιατί έτσι πότισαν και το Χριστό.
Όταν κατά το μεσημέρι, γίνει η Αποκαθήλωση και εκτεθεί σε προσκύνημα η χρυσοΰφαντη παράσταση του νεκρού Ιησού, πάνω σε φορητό κουβούκλιο, τότε αρχίζει ο στολισμός του Επιταφίου. Το στολισμό κάνουν τα κορίτσια της ενορίας, με άνθη της άνοιξης: βιολέτες, μενεξέδες, τριαντάφυλλα, λεμονανθοί. Όλα τα λουλούδια πλέκονται σε στεφάνια και γιρλάντες και ο Επιτάφιος γίνεται όλος μια κορόνα από άνθη.
Σε πολλούς τόπους, τα κορίτσια ενώ στολίζουν τον Επιτάφιο, ψάλλουν το μοιρολόγι της Παναγίας, μεγάλο θρησκευτικό τραγούδι που ιστορεί τη σταύρωση του Ιησού και εκφράζει τον πόνο της Αγίας του Μητέρας.
Και αμέσως αρχίζει η συρροή του κόσμου και το προσκύνημα του Επιταφίου. Παρθένες με κάνιστρα γεμάτα λεμονόφυλλα, ή τριαντάφυλλα στέκονται κοντά του και ραίνουν με μύρα το νεκρό Ιησού. Οι προσκυνητές, προπάντων γυναίκες και παιδιά αφού φιληθούν, περνούν κάτω από τον Επιτάφιο, “για να τους πιάσει η χάρη “όπως λένε.
Όταν νυχτώσει αρχίζει η ακολουθία και η περιφορά του Επιταφίου. Η πομπή σχηματίζεται από τα Εξαπτέρυγα και το Σταυρό μπροστά , τον Επιτάφιο και τους ιερείς πιο πίσω. Στις πόλεις προηγούνται οι μουσικοί, παίζοντας πένθιμα εμβατήρια. Ο κόσμος που ακολουθεί κρατάει στα χέρια αναμμένες λαμπάδες. Κατά διαστήματα η πομπή σταματά σε πλατείες και σταυροδρόμια και εκεί οι ιερείς ψάλλουν δεήσεις.
Σε πολλές περιοχές, την ώρα της περιφοράς του Επιταφίου, ανάβουν φωτιές, στις οποίες καίγονται θυμιάματα, ενώ σε άλλες καίγεται ο Ιούδας.
Στο Μελιγαλά, τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, ανάβουν “φουνταρίες”. Κάθε νοικοκυρά, όταν σημαίνει η καμπάνα για τον Επιτάφιο, ρίχνει μπροστά στην πόρτα του σπιτιού της δυο – τρία μάτσα κληματόβεργες και τους βάζει φωτιά. Μέχρι να βγει ο Επιτάφιος, οι κληματόβεργες έχουν πλέον γίνει θράκα. Την ώρα που o παπάς περνά έξω από το δρόμο του σπιτιού της, η νοικοκυρά ρίχνει πάνω στη θράκα μια χούφτα μοσχολίβανο και ο παπάς κάνει εκεί παραστάσιμο.
Στις Μέτρες της Θράκης, η πομπή του Επιταφίου, σταματά έξω από ένα παρεκκλήσι, όπου εκεί βρίσκεται έτοιμη η φωτιά για να καεί ο Ιούδας. Τη στιγμή που ο Ιερέας διαβάζει το σχετικό Ευαγγέλιο, ανάβουν τη φωτιά και καίνε τον Ιούδα. Παίρνουν μια χούφτα από εκείνη τη στάχτη και τη ρίχνουν στα μνήματα.
Στην Κίο, τη Μεγάλη Παρασκευή που γυρίζουν τον Επιτάφιο, σταματούν στις διασταυρώσεις και μνημονεύουν.Επίσης οι πόρτες των σπιτιών τους μένουν ανοιχτές, για να μπει μέσα η Θεία Χάρη. Οι άνθρωποι πηγαίνουν νωρίτερα και τοποθετούν χώμα στα σημεία που θα σταματήσει ο επιτάφιος. Μόλις τελειώσει η λειτουργία, πηγαίνουν και παίρνουν από εκείνο το χώμα και το σκορπούν στο σπίτι για να χαθούν οι κοριοί.
Στο Κατσιδόνι Κρήτης, την ώρα που λέει ο παπάς στην Εκκλησία, εν καλάμω κάνουν σταυρούς από καλάμι για να διώξουν τους ποντικούς από τα κουκιά.
Σε ορισμένες περιοχές, όπως για παράδειγμα στη Λέσβο, δεν ανάβουν φωτιές μόνο τη Μεγάλη Παρασκευή, αλλά και τις υπόλοιπες μέρες από τη Μεγάλη Τετάρτη μέχρι το Μεγάλο Σάββατο.
Ξεχωριστή σημασία έχει και η συνήθεια των Σερραίων γυναικών, να τοποθετούν στη διάρκεια της περιφοράς του Επιταφίου, πάνω σε τραπέζι μπροστά από το κατώφλι της Εξώπορτας, την εικόνα του Εσταυρωμένου ανάμεσα σε άνθη, αναμμένα κεριά και θυμιάματα. Δίπλα τοποθετούν ένα πιάτο με χλόη φακής, ή κριθαριού, την οποία έχουν φυτέψει για αυτό το σκοπό, κάποια ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής. Το έθιμο συναντάται και σε άλλες περιοχές και θυμίζει τους Κήπους του Αδώνιδος.
Στη γιορτή του Αδωνη, οι γυναίκες ντυμένες πένθιμα, τοποθετούσαν επάνω σε νεκροκρέβατο κέρινα ομοιώματα του Αδωνη, γύρω από τα οποία έβαζαν άνθη και τους λεγόμενους “κήπους” δηλαδή γλάστρες όπου είχαν φυτέψει μάραθα ή άλλα φυτά, που γρήγορα μαραίνονται, αλλά και γρήγορα ξανά ανθίζουν. (για να συμβολίζουν, την πρόωρα μαραμένη νεότητα του Αδωνη)
Όπως στα κεριά της Μεγάλης Πέμπτης, έτσι και στα λουλούδια του Επιταφίου, (Χριστολούλουδα, Σταυρολούλουδα) αποδίδεται μεγάλη θαυματουργός Δύναμη. Σε πολλούς μάλιστα τόπους, η διανομή τους γίνεται από τον ίδιο τον ιερέα. Ορισμένες φορές, εντελώς άτοπα στη θρησκευτική αντίληψη, μπαίνει και το μαγικό στοιχείο.
Τα λουλούδια δηλαδή του Χριστού, για να έχουν δραστικότερη ενέργεια πρέπει να τα κλέψουν !!
Στη Σπάρτη, όταν γυρίσουν τον Επιτάφιο, τον ξεστολίζει ο καντηλανάφτης, ο οποίος παίρνει τα κεριά και τα φυλάει. Την άλλη μέρα, τα βάζει ο παπάς σε ένα δίσκο με τα σταυρολούλουδα και τα μοιράζει στις γυναίκες. Τα λουλούδια αυτά, οι γυναίκες τα κρατούν ως φυλαχτό και όταν αρρωστήσει ένα παιδάκι βάζουν στα κάρβουνα λίγο νερό και μερικά σταυρολούλουδα και το λιβανίζουν.
Στην Πάρο, τα κεριά του Επιταφίου, τα φυλούν και όταν έχει φουρτούνα, βρέχει ή αστράφτει, τα ανάβουν να περάσει η κακοκαιρία. Ακόμα, στο εικονοστάσι, τοποθετείται και κλαδί ελιάς, που παραμένει εκεί ως αγιώτικο.
ΑΛΛΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Αγυρμός παιδιών
Στην Κορώνη, τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, τα παιδιά, κρατώντας ένα σταυρό στο χέρι, γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και λένε τα πάθη του Χριστού. Τα φιλεύουν με κουλούρια, κόκκινα αυγά ή λεφτά.
Στο Καστανόφυτο Καστοριάς, τα παιδιά του χωριού, παίρνουν από την εκκλησία το χελιδόνι, (ξύλινο ομοίωμα περιστεριού) το κρατούν με ένα ξύλο ψηλά, το στολίζουν με λουλούδια και το περιφέρουν στα σπίτια. Κατά την περιφορά μαζεύουν δώρα, αυγά κόκκινα κα
Περιοδεία στα ξωκλήσια
Στα Τελώνια της Λέσβου, τη Μ. Παρασκευή, οι κάτοικοι σηκώνονται τα χαράματα και γυρίζουν στα ξωκλήσια. Πρέπει να επισκεφθούν 9-13 ξωκλήσια. Ανάβουν κεριά και θυμίαμα.
Επίσκεψη στο νεκροταφείο
Αποθέτουν στεφάνια και θυμιατίζουν.
Λιτανεία του Εσταυρωμένου
Στη Ζάκυνθο, το μεσημέρι της Παρασκευής, περιφέρουν τον Εσταυρωμένο στην πόλη.
Παρασκευή νέας ζύμης
Στην Ανατολική Κρήτη, την ώρα που λέει ο παπάς, το πρώτο ευαγγέλιο, της Μ. Παρασκευής, η παπαδιά βαστά αλεύρι και νερό, κάνει προζύμι με τις ευχές του Ευαγγελίου και το προζύμι ανεβαίνει.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/

Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

EYXEΣ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ …

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΨΥΧΑ

clip_image001

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ

polidorikiou-sima

Κυριακή 5 Απριλίου 2015

ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ

ΠΑΣΧΑ ( ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟ )

Πάσχα  17-4-1955 , στην  εκκλησία της Ζωοδόχου  Πηγής , από  αριστερά Μαρία Κλώσσα ,  Μαρία Μπούγαλη , Τέτα Α. Κλώσσα , Ντίνα Μπούγαλη , Τέτα Κ. Κλώσσα , και  Τασία Δούκα
Αρχείο Τασίας  Δούκα

Λιδορίκι , κάποια  Λαμπρή  της  δεκαετίας  του '50 , ο  μπάρμπα  Μήτσος  Κρικέλας με  την κυρά Βάσω ετοιμάζουν  τα  αρνιά για  τη  φωτιά
Αρχείο  Τασίας Κρικέλα - Γιακουμινάκη

Λαμπρή  του  1957 , στο Βουλγαραίϊκο ψήνονται  τα  αρνιά . Εικονίζονται  μέλητων  οικογενειών Δ.Βούλγαρη  Σουρμελή  και  Απ.Κωστοπαναγιώτου . Από  αριστερά Γιαννίτσα  Βούλγαρη , Σοφία  Βούλγαρη , Δ. Βούλγαρης , Νίκος Σουρμελής  και  η  μάνα  του , καθιστές Κατίνα Κωστοπαναγιώτου  και  Κρίνα  Σουρμελή
Αρχείο Σοφ. Βούλγαρη

Λαμπριάτικη  αναμνηστική  φωτογραφία του  1961 ή  62 , των  ανθρώπων  μιας  ολόκληρης γειτονιάς ,με  παράδοση  στο  γιορτασμό  αυτής  της  μέρας , ψήστες  Γιάννης Ζόγκζας , Γ,Δούκας , Θυμ. Μαργέλλος , Γ. Αναγνωστόπουλος , Χρ. Γατάκης και  Γιάννης Κανδρής , ενώ γύρω  βρίσκονται μέλη  των  οικογένειών  τους
Αρχείο  Γιάννη  Ζόγκζα

Δεκαετία  του '50 , ο  Κώστας  Φαλίδας  με  τον  γεωπόνο  ..Μαγκλάρα και  την  κορούλα  του ψήνουν  τα  Λαμπριάτικα  αρνιά .
Αρχείο  Χαρ. Φαλίδα

Δεκαετία  του  '50  στην  αυλή  του σπιτιού  της  Κρυστάλλως , ψήνουν  τα  Λαμπριάτικα αρνιά  οι  οικογένειες Θαν. Λατσούδη και  Δημ .Κρικέλα .  Από  αριστερά , Νούλα  Λατσούδη , Τασία  Κρικέλα , Βάσω Κρικέλα , Θαν. Λατσούδης , Γ.Λατσούδης , Δ, Κρικέλας , Μαρία  Λατσούδη , Νίνα  Λατσούδη  και  καθιστές Ελένη  Λατσούδη και  Ελένη  Κρικέλα .
Αρχείο  Τασίας Κρικέλα - Γιακουμινάκη

Μια  ολόκληρη  γειτονιά ψήνε  παρέα τα  αρνιά  της τη  Λαμπρή  του  1957 . Εικονίζονται , ..Καραχάλιου , Ζωή  Καραχάλιου , Δ. Καραχάλιος , Κ.Κουτσούμπας , Γιαν .Τσίτσικας , Θεοχ. Καραχάλιος , με  τη  γυναίκα  του , Βούλα  Δημολά με  την  κόρη  της Γιάννης  Δημολάς
Αρχείο  Ελένης  Τσίτσικα

Λιδορίκι  1967 , Λαμπρή  στο  Ταλταίϊκο  σο  Βαρούσι , Ν.Κ.Πέτρου - Τάλτας , Γιαννούλα  Γ. Πέτρου - Τάλτα , Ν.Ι.Πέτρου , Χαρ. Ι. Πέτρου , Θαν. Κων Πέτρου , Ζωίτσα  Χαρ. Δρόσου , Ευθυμία  Χαρ. Δρόσου και Κ.Χαρ. Δρόσος .
Αρχείο Μαρίας  Πέτρου  Νταλάκα

Πάλι  στη  Λαμπρή  του  1967 . Νίκος  Πέτρου - Τάλτας και  ο  γιος  του  Γιάννης  γυρίζουν  τα  αρνιά , πίσω  Ζωίτσα  Χαρ . Δρόσου ,  Γ.Ν. Πέτρου - Τάλτας 
Αρχείο Μαρίας Πέτρου - Νταλάκα

Δεκαετία  του  '50 , στο  Καψαλαίϊκο οι  οικογένειες  Θυμιου  Καψάλη  και  Ηλ. Κάρλου  ψήνουν  το  Λαμπριάτικο  αρνί . Όρθιοι Μαρία  Φαλίδα , Αγγελική Καψάλη , Θύμιος  Καψάλης Γ, Ζέκιος και  Χαρ. Ζέκιος, καθιστοί Κ.Καψάλης , Βάσω  Κάρλου , Γ.Καψάλης και  Γ.Κάρλος
Αρχείο Κ.Καψάλη

Πάλι  στο  Καψαλαίϊκο , σε  κάποια  Λαμπρή στις  αρχές  της  δεκαετίας  του  '50 . Τα αρνιά  ψήνουν  ο  Γ.Σπ. Καψάλης  και  η  Αγγελική  Καψάλη , όρθιοι  Κατίνα  Καψάλη , Κ.Καψάλης , Γ. Καψάλης , Λέλα  Κάρλου , Ηλ. Κάρλος  με  την  κορούλα  του Τζένη , και  Σπ.Καψάλης , καθιστός  ο  Θυμιος  Καψάλης
Αρχείο  Κ.Καψάλη

Οι  φωτογραφίες  είναι απ’ την “ ΤΡΑΠΕΖΑ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗΣ  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ “  photolidoriki.blogspot.com

Καλή  Κυριακή ….

ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ

ΠΑΣΧΑ ( ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΟ )

Λιδορίκι , Λαμπρή  1934 ή 35 . Το  ψήσιμο  των  αρνιών  στην  Καλαπτσαίϊκη  αυλή . Εικονίζονται μέλη των οικογενειών των  αδελφών Χρήστου  και  Παναγιώτη Καλαπτσή και του Θαν. Κόκκινου και επισκέπτες γύρω  στο  τραπέζι δεξιά  ο Τάσος  Τάσος Ταμβάκης , Θυμ. Κουλόπουλος , , Κ.Μαργέλλος κ.α . Ψήστης είναι  ο  γέρο Καλαπτσής - Τουρλούμης .
Αρχείο Τάκη  Καλαπτσή


Λιδορίκι  1934 , Λαμπριάτικο  απόγευμα  στο  Αλωνάκι με φόντο το  εμπορικό των Αποστ. Ευσταθίου και  Χαρ. Σφέτσου ( σήμερα  σπίτι  του Κ.Γεωργίου ) με  αισθητικά  αξιοπρόσεκτη  είσοδο . Δεξιά φαίνεται ένας  χορευτής με την  παραδοσιακή  " πουκαμίσα " και  με  μαντίλι στο  χέρι , κάτι  που  επιβεβαιώνει το  έθιμο  του  χορού στο  Αλωνάκι , εκείνα  τα  χρόνια , μετά τη  λειτουργία  της  " Αγάπης " .
Αρχείο  Ν.Ι. Πέτρου.

Λαμπριάτικο  στιγμιότυπο απ' τη  Λαμπρή  του  1934 ή  των  επομένων 2  χρόνων , μπροστά  στο  σπίτι του  Θοδ. Μαστρογιάννη ( Σημερινό  Σπύρου Γ. Καψάλη ). Αναγνωρίστηκαν  από  αριστερά : Βασ. Παπαϊωάννου , κρατάει  στα  χέρια  του  την  Κούλα  Πέτρου , Θυμ. Κατσούρης , Κ.Γ. Πέτρου , Ηλ.Ασημακόπουλος , Δημ .Λουκόπουλος ( Γυμνασιάρχης  κρατάει  στα  χέρια  του  την Κατίνα  Πέτρου ) , Παν . Καλαπτσής , Γ.Κ.Πέτρου ( μπροστά του ο  γιος  του Κώστας ) , Μήτσος Μαργέλλος , ο  μετέπειτα  Καθηγητής Μαθηματικών και  ο  τότε  αστυνόμος . Στην  πόρτα  κάποια  συγγενής  του αστυνόμου , που  φαίνεται πως  είναι  ο  οικοδεσπότης .
Αρχείο Γ.Ι.Μαργέλλου

Λιδορίκι , Λαμπρή  1934 . Μια  συντροφιά  φίλων στην  αυλή του Σαψαρόγιαννου , σε  μιά στάση της  πρωινής  περιήγησης σε  φιλικά  και  συγγενικά  σπίτια , όπως  συνηθιζόταν και  εξακολουθεί  να  συνεχίζεται  αλλά πολύ  περιορισμένα . Γιορτινά ρούχα , γιορτινό  τραπέζι , χαρούμενα  πρόσωπα και  τα  ποτήρια στα  χέρια . Αναγνωρίστηκαν : Μήτσος , Γιώργος και  Κώστας Μαργέλλος , Ν.Καρυδάκης , Ηλ. Κάρλος , Ηλ.Ασημακόπουλος  και  οι  αδελφές  Λακαφώση .
Αρχείο Κ.Ι.Μαργέλλου

Λαμπριάτικο απόγευμα μετά  τη  λειτουργία της  " Αγάπης " στο  Αλωνάκι στα  1934 , τότε που  το  χωριό  έσφυζε  από  ζωή . Τέτοιες  ώρες είχαν και  οι γυναίκες δικαίωμα στη  συναναστροφή της  αγοράς .
Αρχείο  Ν.Ι.Πέτρου

Mέλη των οικογενειών Χρ. και Παν. Καλαπτσή , Θυμ και Κ. Κουλόπουλου και  του  Θαν. Κόκκινου , και  οι  επισκέπτες  Θ. Σερεντέλος και  Τάσος Ταμβάκης κάποιο  Λαμπριάτικο  πρωινό της  δεκαετίας  του  '30. Παρατηρήστε  το  πλακόστρωτο και  την  τζακοποδιά  μέσα  απ' το παράθυρο .
Αρχείο  Γ. Κουλοπούλου 

Οι  φωτογραφίες  μας  είναι παρμένες  απ’ την “ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ “   ,  photolidoriki.blogspot.com

Καλό  σας  μεσημέρι , να  περνάτε  καλά ….

Σάββατο 4 Απριλίου 2015

TA ΠΑΛΙΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΑ ΛΑΖΑΡΑ


Λάζαρα - ταμπέλες 005
Κάτω εις τη Βηθανία κλαίνε Μάρθα και Μαρία
Λάζαρο τον αδελφό τους τον γλυκό και ποθητό τους .
Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον Άδη που επήγες
Είδα φόβους , είδα τρόμους είδα βάσανα και πόνους .
Λάζαρα - ταμπέλες 006
Δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι
Της καρδιάς και των χειλέων και μη μ’ενοχλείτε πλέον .
Λάζαρα - ταμπέλες 007
Λάζαρε ..Λάζαρε δώσε μας τα’ αυγά μας , να πάμε στο καλό μας .

Ήρθ’ ου Λάζαρους ‘ηρθαν τα βάγια
Ήρθ’ ου μέναιγος των κορασίδων
Κουρασίδες μ’ σταυροκαθίστε
Παλληκάρια μ’ αραδιαστείτε
Για να πάρουμε τρανά κανίστρια
Να μαζέψουμε αυγά και πίτες .
Λάζαρα - ταμπέλες 008
Ήρθ΄ου Λάζαρους γιαγιά
Του κουφ’νάκι μ’ θέλ’αυγά
Τα χεράκια μ’ κουκουσούλες
Κι’ η τσεπούλα μ’ πενταρούλες
Λάζαρα - ταμπέλες 009
Λάζαρα - ταμπέλες 010
Λάζαρα - ταμπέλες 011
Λάζαρα - ταμπέλες 012
Λάζαρα - ταμπέλες 013

Αυτά είναι τα Λιδορικιώτικα Λάζαρα κατά τον αείμνηστο Σπύρο Σφέτσο – Καλέρη .
Αυτά μαζί με τα κάλαντα , τις περίφημες Λιδορικιώτικες ιστορίες καθώς και παροιμίες και ήθη και έθιμά μας τα είχε καταχωρησει σε ένα μεγάλο τετράδιο , το οποίο είχε αφήσει στο γιο του Κώστα να μου το παραδώσει μετά τον θάνατό του , όπως και έγινε τελικά .
Λάζαρα - ταμπέλες 014

Καλό  σας  απόγευμα  ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ ………Κ.Κ.-

EN ΛΙΔΟΡΙΚΙΩ ….ΤΑ ΛΑΖΑΡΑ

ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

Λάζαρα - ταμπέλες 014
Κορίτσια με τα ανθοστόλιστα καλαθάκια τους , λένε τα “ Λάζαρα “ στο Καψαλαίϊκο σπίτι , σωτήριον ..έτος 2009 !!¨

   Σε προηγούμενο σημείωμά μας για τον Απρίλη , αναφερθήκαμε στις Απριλιάτικες γιορτές , στις οποίες θα αναφερθούμε ξεχωριστά για κάθε μία , κυρίως στη γιορτή " τ' Άι - Γιωργιού , όπως λέγαμε στο Λιδορίκι , στους αγώνες , που γίνονταν πίσω απ' την εκκλησία , και το  “ δυνατό “ πανηγύρι  που ακολουθούσε εκεί στ' αλώνι , για το αμόλυμα του αερόστατου και για όλα όσα γίνονταν , εκτός όμως απ' αυτά και τα ..Πρωταπριλιάτικα ψέματα , μέσα στον Απρίλη είχαμε , σχεδόν πάντα , και το Πάσχα και φυσικά τα Λάζαρα και γενικότερα τις Πασχαλινές εκδηλώσεις , ας πούμε όμως απόψε για τα Λάζαρα .
   Οι παρέες , που λέγαν το Λάζαρ' ήταν τέσσερα κορίτσια , μπορεί και περισσότερα , και ένα αγόρι , που χρησίμευε για συνοδός , “ φυλαχτάρης “ και για να κρατάει το στολισμένο με δεντρολίβανο , και άλλα λουλούδια , καλάθι . Στο χωριό μας , απ' ότι λένε οι παλιότεροι , ο μπάρμπα Γιάννης Αναγνωστόπουλος , ο Σιουκαράς , ντυνόταν τσολιάς , μάζευε και τα κορίτσια της γειτονιάς και γύρναγαν τα σπίτια του χωριού και τα 'λεγαν . Παλιότερα , έλεγαν το Λάζαρ' σ' όλο το χωριό κι' όταν μπορούσαν πήγαιναν και σ' άλλα κοντινά χωριά , για περισσότερες ..εισπράξεις . Η αρχή γίνεται απ' την Εκκλησία του χωριού με ειδικό τετράστιχο - επίκληση προς τον Άγιο για βοήθεια , αφήνοντας και λίγες δραχμούλες .
   Ύστερα , πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και τελειώνοντας το βράδυ , λένε Λάζαρ' σε κάποιο δέντρο , που το καταριούνταν , το χτυπάνε με τα μπαστούνια τους , και τ' αφήνουν εκεί σπασμένα και φεύγουν . Οι χωριανοί πρόσεχαν πολύ να μην είναι το δικό τους σπίτι το τελευταίο και ειπωθούν εκεί τα ..κακά λόγια , τελειώνοντας , και φέρουν γρουσουζιά . Στο σπίτι του φυλαχτάρη , στο τέλος , γινόταν ακριβοδίκαιη μοιρασιά των εισπράξεων .
Ο Λάζαρ'ς έχει περίπου δεκαοχτώ τραγούδια , που λέγονται σαν παινέματα , κατά περίπτωση , του σπιτιού , δηλαδή άλλο παίνεμα στο σπίτι του δάσκαλου , άλλο στου παπά , άλλο στου τσέλιγκα κι' άλλα στα σπίτια ανύπαντρων κοριτσιών η παλληκαριών , το τελευταίο παίνεμα , που είναι κατάρες εναντίον των κακόβουλων δυνάμεων , λέγεται πάντοτε σε κάποιο δέντρο , που χτυπιέται ώσπου να σπάσουν τα καλάμια - ραβδιά , που κρατάνε απ' το πρωί τα Λαζαρόπλα , και λέει τα εξής :
Να ξεραθείς , να μαραθείς , λουλούδια να μη βγάλεις ,
ποτέ να μην ιδείς χαρά , στον Άδη καταχωνιασμένο...
Στο χωριό μας , απ' όσο θυμάμαι , κι' αναφέρομαι φυσικά στη μεταπολεμική περίοδο , τα Λάζαρα ήταν κάπως έτσι :
Εις τη πόλη Βιθανία , Μάρθα κλαίει και Μαρία ...
και συνέχιζε ... πες μας Λάζαρε τι είδες , εις τον άδη που επήγες ,  
.....................................................................................
Είδα πόνους , είδα φόβους , είδα βάσανα και τρόμους ...
η κάπως έτσι , δεν τα πολυθυμάμαι τα λόγια , ούτε βέβαια και τα δίστιχα που λέγονταν , κατά περίπτωση , στα σπίτια . Σε άλλα χωριά όμως λέγονταν , στη Στύλια π.χ. :
Παληκαράκι όμορφο ,
χρυσά είσαι στολισμένο ( αρματωμένο )
Έχεις πλατούλες γι' άρματα ,
ρύμονος γιά το λιθάρι ...
Το αξιοσημείωτο είναι πως τα τελευταία χρόνια , στο χωριό μας τα παιδιά , παρέες …παρέες , λένε τα Λάζαρα , κρατώντας το παλιό αυτό έθιμο , με στολισμένα καλαθάκια κλπ .

Δείτε μερικές φωτογραφίες απ’ τα “ Λάζαρα “ του 2009 στο χωριό μας .
Λάζαρα - ταμπέλες 010

Στο μαγαζί τουαείμνηστου  Δημ. Νάκου , τα κορίτσια “ οργανωμένα “ καταλλήλως , μας λένε τα Λάζαρα ..

Λάζαρα - ταμπέλες 012

Μια φωτογραφία απ’ το..” παρελθόν “ , και το λέω αυτό γιατί ,  όπως καλά γνωρίζουμε οι παλιότεροι , τον παλιό καλό καιρό , τα λεφτά ήταν είδος..” σπάνιο “ και η πληρωμή για τα κάλαντα , και ειδικά στα ΄Λάζαρα , γινόταν σε ..” είδος “ , “ πράμα με..πράμα “ όπως έλεγε κι ο αξέχαστος Λίδορικιώτης …φιλόσοφος , μπάρμπα Γιώργος Μαντάς .
Εδώ λοιπόν αν καλοπροσέξετε , θα δείτε ένα αυγό , που κάποια νοικοκυρά έδωσε στα παιδιά , ελλείψει , ίσως , …ρευστού…

Λάζαρα - ταμπέλες 008
Άλλη κοριτσοπαρέα , μας λέει τα Λάζαρα , στο κατάστημα του  αείμνηστου Δημ.  Νάκου .


Καλή  σας  μέρα  , καλό Σαββατοκύριακο και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ...ΚΑΛΑ , σε όσες και όσους γιορτάζουν .

Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

AΠΡΙΛΙΟΣ

Από τη Βικιπαίδεια,

 

Το Καλαντάρι του Απριλίου από το Très Riches Heures du duc de Berry

Ο Απρίλιος, ή Απρίλης, ή Απρίλτς (Ποντιακά), είναι ο τέταρτος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Hμερολόγιο, ο όγδοος κατά το Εκκλησιαστικό που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, ο δεύτερος κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο και ο δέκατος στο αττικό ημερολόγιο ο οποίος ονομάζονταν Μουνιχιών και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Μαρτίου-22 Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου. Ο Απρίλιος περιλαμβάνει 30 ημέρες.

 

Ο Απρίλιος στην αρχαιότητα[

Η λέξη Απρίλιος ετοιμολογείται από το λατινικό Aprillis, από το ρήμα aperire, που σημαίνει «ανοίγω». Είναι ο μήνας κατά τον οποίο ο καιρός «ανοίγει» και έρχεται η Άνοιξη, όπως σημειώνεται στο Μέγα Συναξαριστή. Ο Απρίλιος μέχρι την εποχή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ιουλίου Καίσαρα περιελάμβανε 29 ημέρες και από τότε 30. Το 65 μ. Χ. ο Νέρωνπροσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να μετονομάσει τον Απρίλιο σε Νερώνιο (Neronius) σε ανάμνηση της σωτηρίας του μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του στην οποία συμμετείχε και ο δάσκαλός του Σενέκας, που τελικά αυτοκτόνησε για να αποφύγει τον εξευτελισμό.

Ο Άγιος Γεώργιος

Πολλές, πάντως, ήσαν οι γιορτές των αρχαίων Ρωμαίων οι οποίες ήσαν αφιερωμένες σε διάφορους θεούς τους, όπως στηνΑφροδίτη και τον Απόλλωνα (την 1η Απριλίου), στην Κυβέλη (τα Μεγαλήσια΄ από τις 4 έως τις 10 Απριλίου), ενώ στις 22 Απριλίου γιορτάζονταν (με ανάλογες κρασοκατανύξεις) τα Vinalia priora, οι πρώτες γιορτές κρασιού του έτους. Στα τέλη του μήνα ξεκινούσαν επίσης και τα Floralia, τα Ρωμαϊκά Ανθεστήρια, προς τιμήν της θεάς της βλάστησης και της Άνοιξης, τηςFlora.

Ο Απρίλιος στην Ελληνική λαογραφία

Ο ελληνικός λαός αποκαλεί τον μήνα αυτόν και με τα ονόματα Απρίλης, Απρίλες, και Λαμπριάτης από την συμπτωματικά μεγάλη θρησκευτική εορτή που τελείται συνήθως το μήνα αυτό. Ο Απρίλιος και ο Μάιος θεωρούνται οι καθ΄ αυτού μήνες των λουλουδιών εξ ου και η ονομασία Απριλομάης: "Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα". Χάρη στην ανοιξιάτικη σύνδεσή του ο Απρίλης τραγουδήθηκε ιδιαίτερα από τους ποιητές αλλά κι από τον λαό μας: «Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη» και «Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε». Η ενασχόληση, επίσης, του λαού μας με την γεωργίαμάς έχει κληροδοτήσει και πολλές άλλες παροιμίες και δημώδη στιχάκια. Για τις απριλιάτικες βροχές, για παράδειγμα, λέγεται το εξής: «Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε κείνο το ζευγά που ‘χει πολλά σπαρμένα». Σ’ άλλες πάλι περιοχές ο Απρίλης αποκαλείται και «Γρίλλης» (γκρινιάρης) επειδή στον μήνα αυτόν τελείωναν τα αποθέματα της προηγούμενης συγκομιδής και δημιουργούνταν οικογενειακές γκρίνιες. Αποκαλείται και τιναχτοκοφινίτης επειδή τινάζουν τα κοφίνια για να τα καθαρίσουν: «Απρίλης, γρίλλης, τιναχτοκοφινίτης». Αναφέρεται, επίσης, και ως Αϊ-γεωργίτης λόγω της εορτής του Αγίου Γεωργίου στις 23 του μήνα, η οποία γιορτάζεται με διάφορους αθλητικούς και ιππικούς αγώνες. Οι κτηνοτρόφοι, και οι Σαρακατσάνοι, θεωρούν τον Άγιο Γεώργιο προστάτη τους, ενώ στις παραδόσεις, τα παραμύθια και τα τραγούδια συνδέεται με τον αρχαίο μύθο του Περσέα και της Ανδρομέδας.

Πρωταπριλιά

Η «Πρωταπριλιά» με τα αθώα ψέματά της είναι ένα πανευρωπαϊκό έθιμο. Στην Ελλάδα το αρχαίο αυτό έθιμο έφτασε, μάλλον, την εποχή των Σταυροφοριών κι έχει τις ρίζες του στους αρχαίους Κέλτες. Επειδή τον Απρίλιο ο καιρός καλοσύνευε συνήθιζαν την πρωταπριλιά να πηγαίνουν για ψάρεμα. Τις περισσότερες φορές γύριζαν φυσικά με άδεια χέρια, κι έτσι κατέφευγαν σε ψεύτικες ιστορίες για μεγάλα ψάρια. Στη χώρα μας διαγωνίζονται για το ποιος θα πει το μεγαλύτερο ψέμα, όπως το:«Έλα να πούμε ψέματα/ ένα σακί γιομάτο/ φόρτωσα ένα μπόντικα/ σαράντα κολοκύθια/ κι απάνου στα καπούλια του/ ένα σακί ρεβύθια».

Ο Απρίλιος και το Πάσχα

Τα παραδοσιακά κόκκινα αβγά τα τελευταία χρόνια έχουν μετατραπεί σε πολύχρωμα.

Ορθόδοξη εικόνα της Ανάστασης του Χριστού.

Ο Απρίλης είναι ο κατ’ εξοχήν μήνας όπου γιορτάζεται το Πάσχα, αν και ορισμένες φορές το Ορθόδοξο Πάσχα μπορεί να γιορταστεί μέχρι και στις 8 Μαΐου (όπως έγινε το 1983). Το Πάσχα έχει τις ρίζες του στην αρχαία Αίγυπτο, όπου γιορτάζονταν η εαρινή ισημερία, κι από εκεί πέρασε στους Εβραίους ως «Πεσάχ», σε ανάμνηση της Εξόδου τους από την αιχμαλωσία, και τέλος έφτασε και στουςχριστιανούς αφού ταυτίστηκε με τον σταυρικό θάνατο του Ιησού Χριστού την περίοδο του Εβραϊκού Πάσχα, το οποίο γιορταζόταν κατά την ημέρα της πρώτης εαρινής πανσελήνου.

Στους πρώτους τρεις αιώνες της χριστιανοσύνης, όμως, οι διάφορες εκκλησίες γιόρταζαν την μεγάλη αυτή φεγγαρογιορτή σε διαφορετικές ημερομηνίες. Άλλες μεν κατά το παράδειγμα των αποστόλων Ιωάννη και Παύλου, κατά την ημέρα τουθανάτου του Χριστού την 14η του Εβραϊκού μηνός Νισσάν, μία δηλαδή ημέρα πριν από την γιορτή του Εβραϊκού Πάσχα και σε οποιαδήποτε ημέρα τηςεβδομάδας και αν συνέπιπτε, άλλες δε πάντοτε κατά την Κυριακή που έπονταν της πρώτης εαρινής πανσελήνου.

Λόγω των διαφορών αυτών στον εορτασμό του Πάσχα από τις διάφορες εκκλησίες η Α’ Οικουμενική Σύνοδος, που συγκάλεσε ο Μέγας Κωνσταντίνος στη Νίκαια της Βιθυνίας, το 325 μ.Χ., θέσπισε τα του προσδιορισμού της εορτής του Πάσχα με μία εγκύκλιο επιστολή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, όπου εκτίθεται ο γνωστός από τότε ως «Όρος της Νικαίας». Σύμφωνα μ’ αυτόν: «Το Πάσχα θα πρέπει να εορτάζεται την Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης, κι αν η πανσέληνος συμβεί Κυριακή τότε να εορτάζεται την επομένη Κυριακή (για να μην συμπέσει με τον εορτασμό του Εβραϊκού Πάσχα).» Ο εορτασμός του Πάσχα λοιπόν συνδέθηκε άμεσα με την εαρινή ισημερία και την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης.

Πολλά, όμως, από τα σημερινά έθιμα της γιορτής αυτής προέρχονται από την αρχαιότητα και τους γιορτασμούς των αρχαίων προς τιμήν του Άττι, του Διονύσου και του Άδωνι, που τελούνταν κι αυτές την Άνοιξη. Τα έθιμα αυτά της Λαμπρής περιλαμβάνουν τα κόκκινα αυγά, σύμβολο γονιμότητας και αναγέννησης, και τις κούνιες, έθιμο υγείας κι ευεξίας. Σε συνδυασμό με το Πάσχα έχουμε επίσης και τις εορτές της Κυριακής των Βαΐων, και την προηγούμενη ημέρα του Λαζάρου, που θεωρείται γιορτή «νεκραναστάσιμη» και «σύμβολο χαρμολύπης» η οποία «προτυπώνει την Ανάσταση του ίδιου του Χριστού και αναδεικνύει την βεβαιότητα της ανάστασης όλων των κεκοιμημένων». Την εβδομάδα, τέλος, της Διακαινησίμου, που ακολουθεί το Πάσχα και ονομάζεται «Ασπροβδόμαδο», οι γιορτασμοί της Λαμπρής συνεχίζονται με χορούς και τραγούδια σε ξωκλήσια και πλατείες.

Σημαντικά γεγονότα τον Απρίλιο

Εορτές τον Απρίλιο

ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ

 

Από τη Βικιπαίδεια,

Αυτό το λήμμα παρουσιάζει το θέμα από ελληνική οπτική γωνία ή δίνει δυσανάλογο βάρος στην ελληνική πτυχή ενός παγκόσμιου θέματος.
Προσπαθήστε να το ανασκευάσετε ή και να προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα και περισσότερο ουδέτερα το θέμα.
Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.

Κατά την 1η Απριλίου, συνηθίζεται να λέγονται καλοπροαίρετα ψέματα λόγω εθίμου.

Αφετέρου, πρόκειται για επίσημη αργία της Κυπριακής Δημοκρατίας, που εορτάζει την έναρξη του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α.

 

Προέλευση του Εθίμου

Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.

Από τους Κέλτες

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο "κώδικας δεοντολογίας" των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Από τη Γαλλία

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η "1η Απριλίου". Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.

Το έθιμο στην Ελλάδα

Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.

Σύμφωνα με τον Έλληνα λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο "ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή" όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα "αντίμετρα" (αλεξίκανα μέτρα). Επίσης και ο Έλληνας λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη "ψευδολογία" παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.

Περιστατικά

Τον προηγούμενο αιώνα, η τεχνολογία βοήθησε κάποιους να ξεγελάσουν χιλιάδες άτομα την ημέρα αυτή. Για παράδειγμα μια Αμερικάνικη εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο (στις αρχές του 20ού αιώνα), στο οποίο αναφερόταν ότι ο Τόμας Έντισον είχε εφεύρει μια μηχανή, η οποία μετέτρεπε το νερό σε κρασί. Οι μετοχές των εταιριών παρασκευής και διακίνησης οίνου, σημείωσαν κατακόρυφη πτώση στο χρηματιστήριο.

Ένα άλλο παράδειγμα μεγάλης πρωταπριλιάτικης φάρσας, είναι αυτή του δικτύου BBC το 1957. Τότε προβλήθηκε από το δίκτυο αυτό ένα ρεπορτάζ, στο οποίοΙταλοί γεωργοί μάζευαν μακαρόνια από τα δέντρα που υποτίθεται ότι τα παράγουν. Παρόμοια ρεπορτάζ συνεχίζονται όμως μέχρι και σήμερα σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ, που τις περισσότερες φορές αγγίζουν σημαντικά θέματα οικονομίας, διασκέδασης, κ.λπ.

http://el.wikipedia.org/