TO KAΨΙΜΟ ΤΟΥ ΛΙΔΟΡΙΚΙΟΥ

 

Τέλος Αυγούστου  1944 , το χωριό μας..καμένο..

   Ένα απ' τα πιό ιστορημένα βιβλία γιά την τραγική περίοδο της κατοχής , είναι αυτό του Η.Παπανικολή ( απ' τη Σκαλούλα ) , που έχει τίτλο " Η Μάχη στις Καρούτες 5-8-1944 ".

   Σ' αυτό περιλαμβάνονται στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί , με μεγάλο κόπο , εδώ και στη Γερμανία . Από τα πλέον ενδιαφέροντα κεφάλαιά του , είναι εκείνο που αναφέρεται στη συγκρότηση και τη δράση του Γερμανικού " Συντάγματος 18 των Ορεινών Κυνηγών της Αστυνομίας ", που έδρασε στην περιοχή μας και έκαψε το Λιδορίκι .
Είναι χαρακτηριστικό της " τρέλλας " που φέρνει ο πόλεμος , το ότι το "ηρωικό " αυτό Σύνταγμα , έφτασε να λεηλατεί φτωχόσπιτα της Δωρίδας και να καίει καλύβες της .

    Η δράση του Συντάγματος - όπως βγαίνει απ' το βιβλίο - έχει έτσι :
Το Σύνταγμα 18 των " Ορεινών Κυνηγών της Αστυνομίας " ( POLIZEI - GEBIRGSJAGERN - REGIMENT 18 ) , ως προς τη συγκρότησή του , ήταν μοναδική περίπτωση στην καθόλου ιστορία των στρατών μεγάλης αστυνομικής μονάδας , ανταρτομάχων αλπινιστών , ειδικευμένων γιά εκκαθαριστικές επιχειρήσεις ορεινού εδέφους , δηλαδή γιά ανταρτοπόλεμο .
   Υπήρξε , φυσικά , δημιούργημα της ανάγκης αντιμετώπισης των ανταρτών . Όταν σ' όλα σχεδόν τα εδάφη που είχε καταλάβει στην προέλασή του ο γερμανικός στρατός , ξεφύτρωσαν αυθόρμητα οι δυνάμεις των παρτιζάνων , δημιουργήθηκε στην περιοχή CARMISCH - REUTTE της Βαυαρίας το " Σύνταγμα 18 " με τρία πλήρη τάγματα ( Ιο , ΙΙο και ΙΙΙο ) που επανδρώθηκαν αντίστοιχα απ' τα πολύπειρα τάγματα 302 , 312 και 325 της Αστυνομίας που διαλύθηκε τότε . Στην αρχική πολεμική σύνθεσή του , καθένα απ' τα τάγματα αυτά είχε τρεις λόχους ορεινών κυνηγών ( GEBIRGSJGERN ) κι' ένα λόχο με βαριά όπλα ., ενισχυμένους με ένα στοιχείο όλμου ομαδικού , μιά διμοιρία διαβιβάσεων , μιά ομάδα ανιχνευτών και ένα θωρακισμένο όχημα πάντσερ .
   Αρχικά διοικητές των τριών ταγμάτων ήταν οι ταγματάρχες HOSL γιά το Ι/18 , ZUVLKE γιά το ΙΙ/18 και ο αντισυνταγματάρχης DIETZ γιά το ΙΙΙ /18 . Πρώτος διοικητής του συντάγματος διορίστηκε ο συνταγματάρχης HERMAN FRANZ , που φρόντισε αργότερα στα μεταπολεμικά χρόνια με βάση τα πολεμικά ημερολόγια , τα έγγραφα που περισώθηκαν καθώς και με τις μαρτυρίες , γραπτές και προφορικές , των συμπολεμιστών του που επέζησαν , να συντάξει το χρονικό του συντάγματός του σε βιβλίο .

   Σύμφωνα λοιπόν με το βιβλίο αυτό , το " Σύνταγμα 18 "είχε την ακόλουθη πολεμική δράση :
Γυμνασμένο καθώς ήταν στις Βαυαρικές Άλπεις , πέρασε αρχικά γιά να πάρει το βάπτισμα του ανταρτοπολέμου στις γειτονικές πλευρές των Σλοβενικών Άλπεων της Γιουγκοσλαβίας . Όταν έφερε σε πέρας την αποστολή του αυτή , το σύνταγμα πήρε τη διαταγή να ετοιμαστεί γιά τις επιχειρήσεις στον Καύκασο . Στο μεταξύ όμως , το γερμανικό πεζικό είχε καταφέρει να ολοκληρώσει την κατάληψη του Καυκάσου και έτσι το απόσπασμα REISER στάλθηκε στη Φιλανδία γιά ν' αναλάβει εκεί δράση .

   Δεκέμβριο του 42 , το σύνταγμα έφτασε στον τόπο του προορισμού του στο OULU της βόρειας Φιλανδίας και προσκολλήθηκε στο εκστρατευτικό " Σώμα της Αρκτικής "του στρατηγού DIETL , που πολεμούσε τότε μέσα στα παγωμένα δάση της Καρελίας τις Σοβιετικές στρατιές κι ε'ιχε κιόλας κερδίσει , γιά τα κατορθώματά του στο Νάρβικ και γιά την επιτυχημένη ευέλικτη τακτική του , τον τίτλο " Ο Ρόμελ του Βορρά " .
   Το σύνταγμα πολέμησε σ' όλη την διάρκεια του χειμώνα μέσα στο πολικό κρύο , κάνοντας εκκαθαριστικές επιχεορήσεις , ανταρτοπόλεμο , πόλεμο χαρακωμάτων , ακόμη κι' αναγνωριστικές εφόδους με διμοιρίες χιονοδρόμων .