Η πλατεία μας , η Βαθειά , με το ..φθινοπωρο..χειμωνιάτικο χαλί της , φκιαγμένο από..υπέροχα πλατανίσια..υλικά , σαν περπατάς επάνω του νοιώθεις πως..περπατάς , πάνω στα φύλλα τα ξερά του ..δάσους…
…και..φεύγοντας απ’ τη Βαθειά , αν πάρεις τον ..ανήφορο , κατά τον..Ψαλά , και περπατήσεις λίγο , σε περιμένει μιά υπέροχη ..έκπληξη , ..πιάτο στα πόδια σου η λίμνη , με το εκκλησάκι τ’ Άι Γιωργιού , σκαρφαλωμένο πάνω στο κάστρο της παλιάς Καλλίπολης , να στέκει ..ακοίμητος φρουρός , ενώ πέρα ..μακριά τα Κραββαρτοβούνια σου ..φράζουν τον ορίζοντα…
…Χρώματα ..χρώματα μαβιά του φθινοπώρου , καθώς ο ήλιος γέρνει πίσω απ’ τα σύννεφα , αλλάζει ο τόπος , αλλάζει , γίνεται νοσταλγικά ..μελαγχολικός , ώρα γιά..λογισμό , γιά..ονειροπόλημα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου