ΠΩΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΤΟ “ ΒΑΡΟΥΣΙ “ ΜΑΣ .

 

          H θέα απ' το πανέμορφο Βαρούσι μας είναι μοναδική ....

Γιά την προέλευση του ονόματος " Βαρούσι "  - λέξη Ουγγρική , που την πήραν οι Τούρκοι  - κατατοπιστικό είναι ένα έγγραφο του 1835 , που δημοσιεύτηκε στο βιβλίο του Γιώργου Καψάλη  " Στη  Φωκίδα του 1851 " .

   Το έγγραφο έχει συντάξει ο ιδρυτής της Εθνικής Τράπεζας , Ηπειρώτης Γεωργ. Σταύρου , και λέει :

   " Τάξις και δίκαιον μεταξύ Βαροσίων και Ναχαέδων .

   Έν βιλαέτι διαιρείται εις ναχαέδες και εις βαρόσι , από το οποίον λαμβάνει και την ονομασίαν . Οι ναχαέδες υποδιαιρούνται  εις χωρία , τα χωρία εις σπίτια , κήπους , χωράφια , αμπέλια , και εις κοινούς τόπους , με σύνορα οπού ξεχωρίζει το ένα από το άλλον .

   Το Βαρόσι υποδιαιρείται εις σπίτια και εργαστήρια , τα σπίτια εις μαχαλέδες , και οι μαχαλέδες εις κατά μέρος κατοικίας , τα εργαστήρια εις εσινάφια και τα εσινάφια εις τους κατά μέρος πραγματευομένους η εργαζομένους .

   Το βιλαέτι έχει στίμαν και κατ' αυτήν μοιράζει τα βασιλικά και αυθεντικά δοσίματα , και άλλα , οπού , εν βιλαέτι πληρώνει . Τα μέλη του βιλαετιού , ήγουν βαρόσι και ναχαέδες , αφού λάβουν την αναλογίαν τους από το κοινό δεφτέρι , προσθέτουν και τα ιδιά τους και τα μοιράζουν , καθώς το έχουν συνήθεια . Ου μόνον οι ναχαέδες απ' αλλήλων ξεχωρίζουν με σύνορα , αλλά και του ίδιου ναχαέ τα χωριά ξεχωρίζονται με σύνορα και οι βόες και τα πρόβατα του ενός χωρίου δεν έχουν άδειαν να βοσκήσουν εις τους τόπους του άλλου χωρίου , και τα χωράφια του ενός χωρίου δεν ημπορούν να τα δουλεύουν οι χωριάται του άλλου , πάρεξ αν περισσεύουν να δουλεύσουν , ξένοι χωριάται είναι εις χρέος να πληρώσουν και τα δοσίματα οπού πληρώνουν οι εντόπιοι .   

   Τον αυτόν λόγον και το βαρόσι , αντί των χωραφίων έχει τα σπίτια και τα εργαστήρια κι όταν χρειάζονται των βαροσλήδων , δεν πρέπει να δοθούν των χωριάτων , και αν δοθούν να πληρώσουν καν και αυτοί το αυθεντικόν δόσιμον , καθώς και οι αυτόχθονες βαροσλήδες .

   Ούτε δύνανται να ειπούν επειδή και έχομεν εν βιλαέτι και ένα αυθέντην , άρα όλα κοινά , ότι , αν τούτο δοθεί , πρέπει να έχουν κοινά και τα σπίτια και τα αμπέλια και τα χωράφια και τα ενδύματα . Όπερ άτοπον και παράλογον  ".

   Το " Βαρούσι Λιδορικίου " , λοιπόν , ήταν η πρωτεύουσα απ' όπου πήρε το όνομά του και ο Καζάς Λιδορικίου . Σημειωτέον πως το τοπονύμιο " Βαρούσι " η  " Βαρόσι " υπάρχει σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και της Κύπρου . Πολλές φορές μάλιστα , οι εφημερίδες γράφουν γιά την επιστροφή των Ελλήνων του " Βαροσιού της Αμμοχώστου " της παλιάς δηλαδή πόλης της Αμμοχώστου .