Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

ΤΣΙΓΑΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ..ΑΧΝΙΣΤΟΙ ΣΑΡΜΑΔΕΣ !!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ  ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΩΝ


…Θυμάμαι , που  μια  βδομάδα πριν  τα  Χριστούγεννα , άρχισαν  να  σφάζουν  τα  γουρούνια . Αυτές  τις μέρες , δεν  ήταν  να  σταθείς πουθενά από  τα  ουρλιαχτά …
    Αμέσως  μετά , άρχιζαν να  κάνουν τα  λουκάνικα  και τις  ματιές , να λιώνουν  το  πάχος , να βγάζουν τη  γλίνα ( το  λίπος ) και να  κάνουν  και  το  “ σύγλινο “ και  τις  ωραίες  τσιγαρίδες , που  μόλις τις  βλέπαμε , μας  τρέχανε  τα  σάλια  μας , γιατί  τότε  νηστεύαμε και  έπρεπε πρώτα να  μεταλάβουμε για  να  τις γευτούμε …

   Την  παραμονή το  βράδυ , μας  έλεγε  η  σχωρεμένη η  μάνα μου : Θα  σας  σηκώσω νύχτα  να  με  βοηθήσετε να  φκιάξουμε το  Χριστόψωμο . Κι’ έτσι γινόταν . Μας ξυπνούσε – αν  κι’ εμείς , απ’ την  αγωνία  μας , ζήτημα  ήταν αν  είχαμε  κλείσει  μάτι , κι’ αρχίζαμε να  βάζουμε  απάνω  στο  ψωμί , που  είχε  στρωμένο  στο  ταψί , μικρά κομματάκια  ζυμάρι , που  τα  λέγαμε “ αρνάκια “ και  “ κατσικάκια “ , πάνω στο  καθένα δε , καρφώναμε κι’ από  μια  αγλιά  μύγδαλο .
   Η μάνα  μου , έβαζε με  ζυμάρι  ένα  σταυρό απ’ άκρη σ’ άκρη  στο  ταψί και  χώριζε  στα  τέσσερα  το  ψωμί . Στις  τέσσερις  άκρες κόλλαγε από  ένα  μεγάλο στρογγυλό ζυμάρι και  πάταγε  απάνω  του  το “ βλόγερο “.
   Αυτό  ήταν  το  Χριστόψωμο , που  ανήμερα των  Χριστουγέννων το  έβαζε ο  πατέρας μου  στο  κεφάλι του και  το  τράβαγε με τα  δυο του  χέρια  μέχρι να  κοπεί . Ύστερα  το  κατέβαζαν και  το  εξέταζαν :
   “ Αν πήγαινε πιο πολύ δεξιά , θα ‘ χε  η σοδειά πιο  πολύ  στάρι , αν  πήγαινε  αριστερά , θα  είχε  καλαμπόκι .
   Θυμάμαι  ακόμα τους ωραίους ντολμάδες ( σαρμάδες ) με  καμπρολάχανο  και χοιρινό , που  μας  περίμεναν  αχνιστοί πρωί – πρωί  , γυρίζοντας  απ’ την  εκκλησία .   
    Θυμάμαι…θυμάμαι… Τώρα ;

  Τούλα Ξηρομάμου – Λαβίδα
   Έτσι  θυμάται  φίλοι  μου , τις  Χριστουγεννιάτικες  μέρες  του  παλιού  καλού  Λιδορικιώτικου  καιρού ,  η  αγαπητή  φίλη  , χωριανή και  γειτόνισσα  Τούλα  Ξηρομάμου , η  Ξηρομαμοτούλα , όπως  την  ξέραμε και  τη  φωνάζαμε  παιδιά . Η όμορφη  αυτή  ανάμνησή της δημοσιεύτηκε  στην Λιδορικιώτικη εφημερίδα “ Λιδωρίκι “ του  Γιώργου  Καψάλη , τον Νοέμβριο  του  1983 , αριθ.φυλ : 24 .
        Καλό   μεσημέρι , καλή  σας όρεξη..

polidorikiou-sima

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου