ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΕΣ ΚΑΙ …ΜΠΑΝΤΕΣ..

 

  Μπαίνοντας γιά ..καλά , πιά , στο περιβόλι με τις..μπάντες , χρήσιμο είναι να μάθουμε κάποια πράγματα γιά τις μπάντες της Πατρίδας μας , που είναι πάρα πολλές και κάποιες μάλιστα , ιδίως των επτανήσων , και πολύ παλιές .

  Γιά την ιστορία , σας αναφέρω μιά συνομιλία πύ είχαμε , περσι , όταν ξεκινάγαμε την ίδρυση της Λιδορικιώτικης μπάντας , με τον πρόεδρο της Ληξουριώτικης μπάντας , τον αγαπητό φίλο Σπύρο Αλεξανδρόπουλο .

   Ρωτώντας τον λοιπόν , κάποιες ..τεχνικές λεπτομέρειες , κυρίως..οργανωτικές , ο αγαπητός Σπύρος με ρώτησε , με την ..τραγουδιστή..επτανησιακή προφορά του : Κώστα μου ; Τώρα φκιάχνετε μπάντα ;..δεν..αργήσατε ..λιγάκι ; Ε..βρε Σπύρο , του απάντησα , σιγά τ’ αυγά , καθυστερήσαμε καμιά..διακοσαριά..χρόνια !! Και του το είπα αυτό γιατί το Ληξούρι έχει μπάντα από το 1836 !!

 

 

 

Φιλαρμονικές ή "μπάντες" ονομάζονται τα μουσικά σύνολα που συνήθως λειτουργούν στα πλαίσια Ο.Τ.Α. ή στρατιωτικών σωμάτων και σωμάτων ασφαλείας.

Όργανα: Αποτελούνται κυρίως από:
- χάλκινα πνευστά (τρομπέτα, τρομπόνι, ευφώνιο, τούμπα)
- ξύλινα πνευστά (κλαρίνο, σαξόφωνο, φλάουτο)
- κρουστά (ταμπούρο, γρανκάσα, πιάτα, μεταλόφωνο)
Τα κρουστά κρέμονται με λωρίδες από τον λαιμό έτσι ώστε το σύνονο να μπορεί να περπατά και να παίζει ταυτόχρονα. Σπανιότερα χρησιμοποιείται και κοντραμπάσσο.

Ιστορικά στοιχεία: Προέρχονται από τη στρατιωτική fanfara του Μεσαίωνα η οποία αρχικά είχε σάλπιγκες, ταμπούρα και ψιλές φλογέρες. Στο Μπαρόκ εμπλουτίστηκε με χάλκινα πνευστά με κλειδιά και ξύλινα ενώ κατά το 19ο αιώνα προστέθηκαν η γκρανκάσα και τα πιάτα προερχόμενα από τις φιλαρμονικές των Τούρκων Γενιτσάρων. Τελευταίο προστέθηκε σαξόφωνο.
Στην Ελλάδα πρωτοεμφανίστηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα και επηρέασαν πολύ την Ελληνική μουσική. Η προσφορά τους εστιάζεται κυρίως στην παραδοσιακή μουσική καθώς εμπλουτίστηκε με νέα όργανα όπως το κλαρίνο και τα χάλκινα.

Ρεπερτόριο: Το ρεπερτόριό τους είναι συνήθως εμβατήρια τα οποία παίζουν σε εθνικές και θρησκευτικές εορτές. Κάποιες φιλαρμονικές (π.χ. Κέρκυρας) παίζουν και εισαγωγές όπερας καθώς και μεταγραφές δημοφιλών τραγουδιών. Ορισμένες φιλαρμονικές επιχειρούν διεύρυνση τόσο του ρεπερτορίου τους όσο και του ρόλου τους στην τοπική κοινωνία.

Εκπαίδευση: Ο ρόλος των φιλαρμονικών είναι πολύ σημαντικός για την τοπική μουσική εκπαίδευση. Στις περιφερειακές φιλαρμονικές μπορεί κανείς να ξεκινήσει από 9 χρόνων και σε λίγο χρονικό διάστημα μαθαίνοντας βασική μουσική ανάγνωση και εκτέλεση να συμμετέχει στο σύνολο. Πολλά από τα παιδιά συμμετέχουν στη φιλαρμονική και όταν ενηλικειωθούν ενώ αρκετά συνεχίζουν εμπεριστατομένες μουσικές σπουδές.

  Θα πρέπει να θυμίσουμε , πως Φιλαρμονικές , λέγονταν οι ..φιλόμουσες Εταιρείες-Σύλλογοι , που ιδρύονταν με σκοπό την κατά τόπους καλλιέργεια της μουσικής , και οι οποίες , φυσικά , έφκιαχναν και μουσικές μπάντες , αλλά σιγά-σιγά , το όνομα  “Φιλαρμονική ‘ , πέρασε στις..μπάντες ..

   ΟΙ   ΠΡΩΤΕΣ  ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ   ΜΠΑΝΤΕΣ

   Η παλιότερη Ελληνική φιλαρμονική , μπάντα δηλαδή , θα πρέπει να είναι της Κέρκυρας , και ακολουθούν οι άλλες επτανησιακές .

 

 

 

Φιλαρμονικές της Κέρκυρας

   Η Κέρκυρα αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας μας, όχι μόνο γιατί είναι ένας πλωτός παράδεισος στο Ιόνιο, αλλά επειδή παραμένει η βασίλισσα των Επτανήσων, δεδομένου ότι σεβάστηκαν την ομορφιά της ο χρόνος και ο Εγκέλαδος που τιμώρησε τόσο σκληρά τη Ζάκυνθο και την Κεφαλονιά.
   Στο νησί των Φαιάκων το παρελθόν είναι ζωντανό, επειδή το σκηνικό τους δε χάθηκε από ένα καπρίτσιο της φύσης, γι’ αυτό το λόγο οι μνήμες είναι ακόμα ζωντανές και οι κάτοικοι του νησιού καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες για τη διατήρηση της πολιτιστικής τους παράδοσης και κληρονομιάς.
   Αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού της Κέρκυρας είναι οι Φιλαρμονικές της, που αποτελούν το στολίδι, το καμάρι, το πάθος, την αδυναμία και το μεράκι των Κερκυραίων, δοθέντος ότι η μουσική κυλά στο αίμα τους.
   Όμως, οι Φιλαρμονικές δε μαγεύουν μόνο τους Κερκυραίους, αλλά και όλους τους επισκέπτες, δεδομένου ότι προσφέρουν ένα θέαμα μοναδικό, υψίστου μουσικού επιπέδου και αποτελούν ζωντανό παράδειγμα της φιλομουσίας και της προσήλωσης των Φαιάκων στον πολιτισμό τους.
   Στο τρίτο μέρος του αφιερώματός μας στην ιστορική Δημοτική Φιλαρμονική Ζακύνθου, η οποία μαραζώνει από την αδιαφορία των ιθυνόντων, στεκόμαστε στις εξίσου ιστορικές και σημαντικές μπάντες της πόλης της Κέρκυρας, οι οποίες επιβιώνουν, επειδή το θέλουν οι Κερκυραίοι, σε πείσμα των χαλεπών καιρών και της αδιαφορίας της Πολιτείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που λάμπουν δια της απουσίας τους.
   Υπενθυμίζουμε ότι οι τρεις μεγάλες Φιλαρμονικές της πόλης ιδρύθηκαν ως ακολούθως: «Παλαιά» - 1840, «Μάντζαρος» - 1890 και «Ιωάννης Καποδίστριας» - 1980. ».

                             Καλό  σας  βράδυ