Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

XANIA - XANITZHΔΕΣ - 10ο

 

     ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ  ΠΟΥ ..ΕΣΒΥΣΑΝ  ΣΤΟ  ΧΡΟΝΟ

 

 

   Τελειώνοντας την περιγραφή , των ..παραλιακών Δωρικών χανιών και κυρίως του χανιού του Κολατζή , που έχει μείνει στην..ιστορία , γυρνάμε πάλι στην ..έδρα μας , στο ..Λιδορίκι και παίρνουμε  το δρόμο για την Άμφισσα , εκεί , σε απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων , υπάρχει ένας Μαλαντρινιώτικος οικισμός , με λίγα διάσπαρτα σπίτια .

    ΤΟ   ΧΑΝΙ   ΤΟΥ  ΚΟΤΤΑΡΗ ΣΤΟ  ΜΑΛΑΝΔΡΙΝΟ

1

  Το κτίριο του αλευρόμυλου , και στο βάθος το ανώγειο κτίσμα , που παλιά ήταν χάνι .

   Ένα απ’ αυτά , ήταν και το χάνι με τον αλευρόμυλο του Κότταρη . Οι Κοτταραίοι , κατάγονταν απ’ το Δάφνο , τη..Βοστινίτσα , όπως το λέγαν παλιότερα , ορεινό χωριό της Δωρίδας , με πολλά κοπάδια γιδοπρόβατα . Το 1912 , ο Γιώργος Κότταρης , που έμενε στο Λιδορίκι , έχτισε , πάνω στο δημόσιο δρόμο Λιδορικίου – Άμφισσας , κάτω απ’ το Μαλανδρίνο , δυό δωμάτιά σπίτι και .έστησε και τον.. μηχανοκίνητο αλευρόμυλό του , σε ένα διπλανό κτίσμα , για να εξυπηρετεί τους κατοίκους των γύρω χωριών , Μαλανδρίνο , Βραίλα , Σώταινα , Μάκρυση , Πλέσσια , Μηλιά , Λεύκα , Σκαλούλα ακόμα και Λιδορίκι . Άλλος μύλος δεν υπήρχε εκαί γύρω , εκτός απ’ τον μηχανοκίνητο του Καρανάσου , λίγο παρακάτω , και  στο Βελούχι των Ανδριτσαίϊκων νερόμυλων , που ήταν σε απόσταση απ’ τα γύρω χωριά , ενώ ήταν πολύ κοντύτερα στο Λιδορίκι .

   Η μηχανή του αλευρόμυλου , ήταν , όπως λέγεται Γερμανικής προέλευσης , κάτι , που κατά τα..λεγόμενα πάντα , συνέτεινε στο να μη πειράξουν τον αλευρόμυλο οι Γερμανοί το 1943 , παρότι κατέστρεψαν σχεδόν όλα τα γύρω χωριά .

   Παράλληλα όμως με τις δραστηριότητες του αλευρόμυλου , ο Κότταρης ανέπτυξε και τον τομέα των εργασιών ..εξυπηρέτησης των μετακινούμενων κατοίκων απ΄τις ορεινές περιοχές όχι μόνο της Δωρίδας .  Οι κάτοικοι των χωριών της Παρνασσίδας , Μαυρολιθλαρι , Στρώμη , Καλοσκοπή , Μουσουνίτσες , αλλά και Δωρικών χωριών , Συκιάς , Κονιάκου κλπ . κατέβαιναν για να πουλήσουν τα γεωργο..κτηνοτροφικά τους προϊόντα , γαλακτοκομικά , πατάτες , φασόλια , κάστανα , κυρίως προς Ερατεινή και τα γύρω χωριά , όπου επικρατούσε ακόμα ..τότε , η..συναλλαγή , πράμα με..πράμα , δίναν δηλαδή ..τυρί , βούτυρο , μαλλιά , κυρίως και παίρναν ΄γιά ..αντάλλαγμα , λάδι και ελιές και κάνα..ψάρι φρέσκο , που δεν τα ‘βλεπαν ούτε στα όνειρά τους , και βέβαια , απ’ τη Στρώμη κατέβαζαν τις υπέροχες πατάτες τους που ήταν ονομαστές σ’ όλη την περιοχή , όπως και τα μήλα τους ..

   Σε..κόμβο , λοιπόν , εξελίχθηκε το Κοτταραίϊκο χάνι , σιγά-σιγά , και με την αλλαγή των συγκοινωνιακών συνθηκών , και έτσι περιορίζονταν μέρα τη..μέρα οι..υπηρεσίες ..χανιού , κερδίζοντας ..χώρο οι..διαμετακομιστηκές , αφού εκεί , έπαιρναν τη συγκοινωνία γία να ταξειδέψουν , και ήταν πιά ..στάση λεωφορείων και φορτηγών , αφού μάλιστα , κόρη Κότταρη , είχε παντρευτεί το Γιάννη Σι΄πωκο , απ’ το Δάφνο κι’ αυτός , που ήταν απ’ τους παλιότερους αυτοκινητιστές της περιοχής .

   Όπως προαναφέραμε , δίπλα στο κτίριο του αλευρόμυλου , υπήρχε και το διώροφο κτίσμα , στο ανώγειο του οποίου διέμενε η οικογένεια , και στο ισόγειο λειτουργούσε καφενείο , που πρόσφερε και πρόχειρο φαγητό , δίλα δε υπήρχαν και αποθήκες γιά τις ζωοτροφές αλλά και γιά το..στάλισμα των ζώων ..

    Ο τελευταίος απ’ τους Κοτταραίους , που δούλεψε τον αλαευρόμυλο και το..χάνι , ήταν η κόρη Κότταρη , Αθηνά , αν δεν κάνωομε λάθος ,που είχε παντρευτεί το Γιάννη Σιώκο , αυτή το κράτησε μέχρι τη δεκαετία του ‘70 .

   Μετά , η επιχείρηση νοικιάστηκε σε ντόπιους , κάποια περίοδο , την είχε ένας Μαλανδρινιώτης , ο Ρήγας Ρήγας , που παραδίπλα είχε και πτηνοτροφικούς θαλάμους και παράλληλα δούλευε και το μύλο , γιατί το χάνι πια , είχε..σβύσει ..

   Τελευταίος ενοικιαστής , αν δεν κάνουμε λάθος , ήταν κάποιος Αναστασόπουλος , απ’ τη Σώταινα , που το κρλατησε γιά κάμποσο καιρό , τώρα είναι από χρόνια κλειστό και χρησιμοποιείται σαν ..εξοχικό , απ’ τους κληρονόμους του Γιάννη Σιώκου ..

   Αύριο : ΤΟ   ΧΑΝΙ  ΚΑΡΑΝΑΣΟΥ , ΣΤΟ ΜΑΛΑΝΔΡΙΝΟ .

    Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι …..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου